Prymas za klauzurą

Tego samego dnia wieczorem, po uroczystościach inaugurujących nawiedzenie, ks. prymas odwiedził kościół i klasztor sióstr kapucynek, a wizyta ta, według zapisów kronikarskich, miała następujący przebieg:

"Siostry ustawiły się w dwa szeregi na dolnym korytarzu klasztornym. Matka opatka Beata Andraka z goździkami ozdobionymi asparagusem w ręku stała najbliżej furty. Siostry czekały jakiś czas w napięciu. Przed naszym klasztorem oczekiwali też na prymasa: nasz ojciec prowincjał Gabriel Bartoszewski, który specjalnie w tym celu przyjechał do Przasnysza, księża: nasz kapelan Edward Zarzycki, ks. kanonik Czesław Głowicki - brat naszej s. Konrady i ks. Tadeusz Niestępski - bratanek naszej śp. s. Laurenty. Gdy s. Pia Tworzydło, furtianka, otworzyła furtę, matka opatka podeszła i przyklęknąwszy wręczyła kwiaty ks. prymasowi. Wtedy ojciec prowincjał przedstawił: »To jest obecna matka opatka«, a ks. Prymas na to: »Czy masz dziecko ze 20 lat?«. Matka opatka miała 38 lat, ale wyglądała bardzo młodo. Idąc dalej, zwrócił się ks. prymas z uśmiechem serdecznym do stojącej w szeregu sióstr s. Paschalisy Sebastiańskiej i biorąc ją za ręce, powiedział: »O, ta w moim wieku!«. S. Paschalisa kończyła wtedy 88 lat, więc ks. prymas był od niej młodszy. Siostry zaczęły śpiewać, ale im się nie udało, szło kulawo. Śpiewały pieśń: "Jasnogórska Pani Tyś naszą Hetmanką". Wszyscy weszli do refektarza: ks. prymas, ks. prał. Bronisław Piasecki – sekretarz prymasa, bp Modzelewski – sufragan warszawski, bp Sikorski, bp Wosiński – sufragan płocki, o. prowincjał Gabriel Bartoszewski, ks. kan. Henryk Czepczyński – sekretarz biskupa ordynariusza płockiego, ks. kan. Głowicki, nasz ks. kapelan Edward Zarzycki, ks. dziekan Tadeusz Niestępski, a za gośćmi weszły siostry. W refektarzu kard. Wyszyński ukląkł przed figurą Niepokalanej i modlił się przez chwilę w wielkim skupieniu, opierając się o ołtarzyk. Następnie zajął honorowe miejsce na przygotowanym tronie (fotelu na podwyższeniu, nakrytym jedwabną, czerwoną materią), a inni goście zajęli miejsca na fotelach po obu stronach tronu: po lewej – księża biskupi i ojciec prowincjał, po prawej – inni kapłani. Siostry posiadały na ławeczkach, wytworzył się nastrój rodzinny, Boży. Najpierw matka opatka z tremą w głosie przeczytała swoją przemowę, w której dziękując za zaszczyt nam wyświadczony odwiedzenia nas, poprosiła, aby ks. prymas zwizytował klasztor, nasze cele i nasze chore siostry. Po skończeniu powitania ks. prymas wstał z fotela i uśmiechając się, odpowiedział, że przełożona nałożyła na niego tyle zobowiązań…".