- Maryjo, chcemy trwać przy tobie, mówić do ciebie, ale przede wszystkim słuchać - mówił ks. proboszcz Janusz Zdunkiewicz na rozpoczęcie doby nawiedzenia.

W czasie Mszy św. odczytano Ewangelię o Maryi stojącej obok krzyża Jezusa. Odniósł się do niej w homilii bp Roman Marcinkowski. - I my dzisiaj jesteśmy obok krzyża, który jest w waszym głównym ołtarzu. Ewangelista mówi, że obok krzyża stała matka. W chwilach triumfu Jezusa ona stała daleko, a dopiero teraz w godzinie opuszczenia i ostatecznego poniżenia, Maryja matka występuje jawnie, otwarcie, odważnie u stóp krzyża. Jest to zrozumiałe: ona pierwsza musiała tam stanąć. Nic nie mogła uczynić dla Syna, bezsilnie spoglądała na Jego krwawiące rany, na Jego przedśmiertne skurcze i dreszcze, na siniejące i spieczone usta i gasnące oczy. Od Maryi w tym momencie nie słyszymy żadnego słowa pociechy dla Syna. Ale czyż nie jest tak, że wobec najboleśniejszych cierpień milkną usta, braknie słów i nie ma się nic do powiedzenia? Jak ważne jest to jedno słowo z Ewangelii: "stała". Po prostu "stała": nie słaniała się, nie leżała w omdleniu nieprzytomna od bólu, nie oddaliła się od miejsca kaźni. "Stała", bo uważała, że potrzebna jest jej obecność, jej przytomność, jej współczucie i jej ból. Sama wierna obecność Maryi była dla jej Syna pociechą i wsparciem - mówił bp Roman.

Zwrócił uwagę, że taka postawa Maryi pod krzyżem ukazuje jej męstwo i wytrwałość oraz wsparcie i współczucie.

- Oto w tym jednym słowie "stała" wyraża się czynne zaangażowanie się Maryi w dokonujące się na krzyżu dzieło zbawienia. To stanie pod krzyżem było konsekwencją "fiat" wypowiedzianego w chwili Zwiastowania. Było to "fiat" heroicznej wiary w Boga, dla którego nie ma nic niemożliwego. Golgota to konsekwencja Zwiastowania. Dlatego zasłużyła sobie Maryja na tytuł: "Matka Boleściwa", "Panna wierna" - zwrócił uwagę bp Marcinkowski.