Do historii parafii i trudnych jej momentów, gdy bolszewicy spalili kościół w czasie ostatniej wojny, i gdy komuniści stwarzali wielkie trudności z jego odbudową, odniósł się również ks. proboszcz Włoczewski. Wspominał ks. Witolda Białego, który na Jasnej Górze dziękował za możliwość budowy kościoła parafialnego oraz ks. proboszcza Biedrzyckiego. - W waszej parafii spełniły się słowa, że dla Boga nie ma nic niemożliwego. Wielu z was uczestniczyło w zmaganiach o budowę kościoła i pozostajecie świadkami tamtego czasu - mówił bp Marcinkowski. Zwrócił również uwagę na dekorację miejscowości i ulic. - To wzruszający znak, który pobudza do zastanowienia tych wszystkich, którzy przejeżdżają przez te okolice, że coś ważnego i pięknego dzieje się u was - mówił ks. biskup.

Po Mszy św. do obrazu Jasnogórskiego zaczęły podchodzić rodziny, wiele osób z małymi dziećmi i starsi. - Czy pamiętacie peregrynację sprzed 40 laty? - pytamy tych ostatnich. - Pamiętamy bardzo dobrze - odpowiadają. Ale jeszcze więcej mówią ich wzruszone oczy. Wśród od odmawiających Różaniec jest s. Rafaela, pasjonistka z Pułtuska. - Postanowiliśmy w grupie osób, że będziemy jeździć za obrazem Matki Bożej, gdy jest jeszcze blisko Pułtuska, i choćby przez godzinę modlić się przed nim - mówi siostra zakonna.

Od parafii Szwelice rozpoczęło się nawiedzenie obrazu Czarnej Madonny w dekanacie makowskim.