Iść drogą św. Mateusza przejdź do galerii

3. Dzisiaj - Siostry i Bracia - chciałbym się zatrzymać przy wezwaniu, które kieruje do nas prorok Izajasz w pierwszym czytaniu: ”Szukajcie Pana, gdy się pozwala znaleźć, wzywajcie Go, dopóki jest blisko. Niechaj bezbożny porzuci swą drogę i człowiek nieprawy swoje knowania. Niech się nawróci do Pana, a Ten się nad nim zmiłuje”. (Iz 55,7-8)

Szukajcie Pana… - Mateusza, naszego dzisiejszego patrona, jak doskonale wiemy, odszukał sam Jezus. Odszukał go i wybrał na swojego ucznia. A on pozostawił całe swoje dotychczasowe życie i poszedł za Panem. Dlaczego? Z całą pewnością sprawiły to słowa Jezusa. Ale te słowa musiały paść na podatny grunt Mateuszowego serca: celnik, choć miał pieniądze i w jakiś sposób poukładane życie, musiał czuć, że nie daje mu to prawdziwego szczęścia. Chciał czegoś więcej i był gotów tego szukać. Był gotów za tym iść. Był gotów zaryzykować, w nadziei, że to odnajdzie. Mateusz poszedł za Jezusem, aby poszukać swojego miejsca w życiu, aby odnaleźć swój skarb…

4. Moi drodzy! Jakże wielu współczesnych ludzi znajduje się w sytuacji podobnej do celnika Mateusza! Z jednej strony mają, lepiej lub gorzej, ale jednak poukładane życie; mają swój mały usystematyzowany świat, swoje w miarę stabilne miejsce w tym świecie. Z drugiej jednak strony, gdzieś w głębi serca czują, że czegoś im brakuje, że nie do końca są spełnieni, że umyka im coś ważnego…

Tę tęsknotę ludzkich serc - naszych serc, podobnie, jak w przypadku Mateusza, może wypełnić tylko Chrystus! Tylko Jezus może nadać sens naszej egzystencji i dać prawdziwy pokój duszy! Może to zrobić tylko Ten, o którym święty Paweł pisał: „Chrystus będzie uwielbiony w moim ciele: czy to przez życie, czy przez śmierć. Dla mnie bowiem żyć to Chrystus, a umrzeć to zysk”. (Flp 1, 20)

Ale, aby Jezus mógł to uczynić, nie wystarczy siąść i czekać z założonymi rękoma. Konieczna jest decyzja i zaangażowanie, które pozwoli wcielić ją w życie. Konieczne jest nasze wyjście na poszukiwanie…

”Szukajcie Pana, gdy się pozwala znaleźć, wzywajcie Go, dopóki jest blisko…”