W homilii  zwrócił uwagę, do kogo jest adresowany Rok Wiary i rozpoczynający się synod. - Chodzi mi o tych młodych ludzi, którzy zerwali już więź ze wspólnotą swojego Kościoła. Chodzi mi o to, żebyśmy spróbowali odkryć, gdzie są najbardziej zapalne ogniska i znaleźli się bliżej poszukujących, wątpiących, a nawet zmęczonych nami. Chodzi mi o to, żebyśmy byli bardziej solidarni ze spychanymi na margines, z rodzinami wielodzietnymi, z bezrobotnymi u nas i z prześladowanymi za wiarę w świecie. Chodzi mi o to, żebyśmy pamiętali, że sakrament pokuty i pojednania jest najważniejszym narzędziem nowej ewangelizacji i wciąż go zarówno jako penitenci, jak i jako spowiednicy, pogłębiali. Chodzi mi o to, żeby nasza liturgia była Boża, to znaczy, by sprawował ją celebrans zawsze świadomy, że reprezentuje Chrystusa, by towarzyszył jej głęboki śpiew zgromadzonego ludu, żeby była głoszona nie „zła i przegadana”, ale „dobra nowina” i żeby nie brakowało chwil milczenia. Chodzi mi o to, abyśmy w naszej kulturze uczyli się odróżniać plewy od ziarna i nie ulegali propagandzie laickich recenzentów. (…) Chodzi mi o to, żebyśmy przemyśleli na nowo, głęboko i z wiarą, dzieło powołań kapłańskich i zakonnych! Chodzi mi o to, żebyśmy zwłaszcza w tym gremium – czcigodnym i tak cenionym przez tradycję gremium członków Synodu, rozmawiali o swoim Kościele jak o naszym domu, wspólnym, umiłowanym domu – mówił bp Libera.