Czego dziś oczekuje młodzież od Kościoła? Jakie są ich postulaty wobec parafii, duszpasterzy i katechetów? Próbą odpowiedzi na te pytania jest przesłanie synodalne, w którym zawarto większość propozycji, zgłaszanych przez młodych uczestników obrad toczących się w piątek i sobotę w WSD w Płocku.

"Pragniemy, by duchowości mszalnej i eucharystycznej uczyli nas rodzice, a kapłani ugruntowywali ją i poszerzali poprzez katechezy" - napisano na początku dokumentu. Żyjąc we wszechogarniającym hałasie młodzi widzą we Mszy św. miejsce i czas, w którym można się wyciszyć. W czasie liturgii chcą słyszeć kazania krótkie, proste, biblijne i mówione poprawną polszczyzną. Nie zabrakło postulatów, związanych z sakramentem spowiedzi - dla wielu młodych bardzo trudnym. W Przesłaniu Synodu mowa jest m.in. o konieczności zaangażowania z obu stron: "penitent powinien móc zadawać pytania, a kapłan musi być zainteresowany sytuacją penitenta". Spowiedź powinna, ich zdaniem, odbywać się przed Mszą św., a nie w jej trakcie, to by pomogło uniknąć rozproszenia. Co więcej, młodzież chętnie widziałaby dyżury spowiedników.

Uczestnicy synodu przedstawili też swoje oczekiwania wobec parafii, czyli swojego lokalnego Kościoła. W tym punkcie dokumentu znalazły się m.in. postulaty obecności młodych osób w radach duszpasterskich, a także większej przejrzystości finansowej w działaniu parafii. Młodzież zaproponowała też, aby w parafiach podejmowano inicjatywy o charakterze świeckim, jak warsztaty, kursy. W ten sposób, uważają, można przyciągnąć osoby, które są na co dzień daleko od Kościoła.

Mocno wybrzmiewają w Przesłaniu II Synodu Młodych ich oczekiwania wobec duszpasterzy. "Chcemy, by księża, ludzcy i serdeczni, byli bardziej dostępni dla wiernych. By budzili nasze zaufanie i ufali nam, czego objawem byłoby dzielenie się odpowiedzialnością za życie parafii. Oczekujemy też realnej i systematycznej kontroli ich pracy duszpasterskiej. Chcielibyśmy, by nasi księża nie byli materialistami" - napisano w dokumencie.

Młodzi zwrócili też uwagę na problem, który dotyka już niemal każdego z ich pokolenia, a mianowicie atakującą z wszystkich stron pornografię. Chcą konkretnej pomocy, by przeciwstawić się tej fali. Dlatego w Przesłaniu znalazły się postulaty pogłębiania wiedzy biologicznej i medycznej, dotyczącej planowania rodziny, która powinna być przekazywana już pod koniec szkoły podstawowej. Chcą też, by powstała funkcja referenta do spraw pro-life, a także, by bardziej promowano takie inicjatywy jak Marsz dla Życia i Rodziny, czy Ruch Czystych Serc.

Synodalny dokument wspomina też m.in. o powołaniu diecezjalnej mapy wspólnot i stworzeniu wspólnego spotu reklamowego, a także o powrocie do tradycji Festiwali Młodych.

A oto pełny tekst Przesłania II Synodu Młodych diecezji płockiej, który zostanie wysłany do papieża Franciszka

§ 1. "Będziesz słuchał głosu Pana, Boga twego, przestrzegając jego poleceń i postanowień" (Pwt 10,10). Wezwania Słowa Bożego brzmią przez wieki. W 450. rocznicę śmierci św. Stanisława Kostki, w 100. rocznicę odzyskania przez Polskę niepodległości odpowiadamy na "głos Pana", gromadząc się na II Synodzie Młodych Diecezji Płockiej.

Kończąc obrady pragniemy naszym biskupom, naszym kapłanom, naszym rówieśnikom i wszystkim ludziom, którzy podzielają naszą troskę o Kościół, przekazać przesłanie zawierające przemyślenia i postulaty dotyczące życia Kościoła i duszpasterstwa młodzieży.

A. Święty Kościół – sakramenty i Słowo Boże

§ 2. Ewangelizacja naszych rówieśników stanowi pierwsze i podstawowe wyzwanie. Wiara nie powinna opierać się przecież jedynie na przyzwyczajeniu czy nawet najlepszej tradycji. Powinna stanowić świadomy wybór, bo tylko wierzący z wyboru mogą dalej sami świadczyć życiem o prawdziwości swoich przekonań.

Właściwą okazję do poświęconego wierze wysiłku stanowią rekolekcje. Rekolekcje szkolne powinny odbywać się w szkołach, a w czasie rekolekcji parafialnych należy zapewnić specjalnego rekolekcjonistę pracującego z młodymi.

Prosimy o rozpowszechnianie praktyki wyjazdowych rekolekcji poprzedzających przyjęcie sakramentu Bierzmowania. Wydaje się to być najskuteczniejszym sposobem przygotowania do niego.

Pamiętamy i zachęcamy wszystkich naszych rówieśników do okazywania swojej wiary i przynależności do organizacji religijnych poprzez odważne noszenie i manifestowanie symboli religijnych i emblematów ruchów kościelnych. Apelujemy wreszcie do właściwych instancji o stworzenie w Katolickim Radiu Diecezji Płockiej specjalnej cyklicznej audycji dla młodzieży.

§ 3. Msza św. jest centrum życia chrześcijańskiego. Dla każdego chrześcijanina powinna być naturalną częścią przeżywania niedzieli. Pragniemy, by duchowości mszalnej i eucharystycznej uczyli nas rodzice, a kapłani ugruntowywali ją i poszerzali poprzez katechezy. Żyjemy otoczeni hałasem, dlatego potrzebujemy Mszy św. jako miejsca i czasu ciszy i refleksji. Chcemy, by zaczynało się to już przed Mszą św. i by w skupienie wprowadzali nas kapłani.

Msze św. dla młodych stanowią najbardziej oczywistą formę duszpasterstwa młodzieży, dlatego należy nie tylko ich nie zaniedbywać, ale starać się o jak najstaranniejsze przygotowanie i godną oprawę liturgiczną i muzyczną, w którą angażować się będą tak członkowie grup religijnych, jak i inni młodzi. Msza taka powinna być sprawowana w dogodnych godzinach, najlepiej wieczornych. Przygotowujący ją powinni unikać skrajności: bylejakości i rutyny z jednej strony, a dziwactwa i bezmyślnego schlebiania duchowi świeckości z drugiej.

Istotną część Mszy św. stanowią kazania: chcemy kazań krótkich, prostych, biblijnych, mówionych poprawną polszczyzną, związanych z określonymi tematami, przygotowanych starannie w dialogu z nami i w odpowiedzi na nasze pytania, wątpliwości i potrzeby.

§ 4. Spowiedź św. stanowi drugi, po Eucharystii, filar chrześcijańskiego życia. Wierzymy, że Spowiedź św. musi odbywać się z zaangażowaniem po obu stronach, co znaczy, że penitent powinien móc zadawać pytania, a kapłan musi być zainteresowany sytuacją penitenta i dokładać wszelkich starań, by spotkał się z Bogiem miłosiernym. Spowiedź św. powinna odbywać się przed Mszą św., a nie w jej trakcie, tak by unikać rozproszeń.

Sądzimy, że użyteczne byłoby ogłaszanie stałych dyżurów spowiedniczych (określających godziny spowiadania i osobę spowiadającego), co pomagałoby w znajdowaniu stałego spowiednika.

Temat katechezy szkolnej powraca przy każdej dyskusji o stosunku młodych do religii. Świadomi powagi i trudności tego zagadnienia prosimy, by katecheci nie lekceważyli katechezy, starannie przygotowywali się do zajęć i solidnie je prowadzili. Swoje spotkania powinni skupiać na pracy ewangelizacyjnej. Niech wykorzystują zdobycze techniki. Prosimy o transparentność kryteriów oceniania, a zwłaszcza o nieocenianie wiary uczniów. Zamiast tego warto ocenami doceniać frekwencję na zajęciach czy pracę w grupach. Chcielibyśmy, by katecheza skupiła się na pracy z Pismem św. Apelujemy też o ścisłą współpracę szkoły i parafii – w tak niełatwych czasach trzeba ewangelizować i katechizować wszelkimi możliwymi środkami.