Osoby konsekrowane są wezwane do podejmowania dzieła nowej ewangelizacji i czyny miłosierdzia. "Ich udział w tym dziele będzie owocny, jeśli zakonnicy będą głosili na dachach to, co sami przemodlili, oraz jeśli będą wierni swemu charyzmatowi założycielskiemu i trwali w komunii z tymi, którzy podejmują to dzieło w Kościele, zwłaszcza z biskupami. (...) Przez dzieła charytatywne i apostolskie; przez prowadzenie domów opieki, świetlic, przedszkoli i szkół; przez spowiednictwo i kierownictwo duchowe wypełniają oni przestrzeń, do której nie może, z racji innej posługi, dotrzeć kapłan diecezjalny".

Na życiu konsekrowanym spoczywa rys prorocki Kościoła, o którym przypomina papież Franciszek. Czytamy w dokumencie: "Do jednoznacznego świadectwa prorockiego wobec świata zobowiązuje osoby konsekrowane wierność wobec własnego charyzmatu (por. VC 85). Powinny one wytrwale pielęgnować i rozwijać swoje charyzmaty apostolskie – także przez tworzenie ośrodków wychowawczych i współpracę z mediami. Misja prorocka nie pozwala im zamykać się w domach zakonnych, lecz nakazuje, by iść do różnych środowisk. Istotne jest w tym dziele także świadectwo noszenia habitu, wbrew pokusom wygody, lęku i ukrywania się przed, niekiedy nieżyczliwym, światem, który przecież potrzebuje żywych znaków obecności Boga. Wierne noszenie habitu – w czym wyraźnie przodują siostry zakonne – stanowi zachętę dla kapłanów diecezji, aby również oni nosili strój duchowny".

Dokument synodalny zamykają postulaty. "W diecezji płockiej istnieje zbyt mało wspólnot życia konsekrowanego. Obecność nowych wspólnot osób poświęconych Bogu mogłaby wzbogacić życie Kościoła na Mazowszu północnym i ożywić jego apostolstwo. (...) Zachęca się wspólnoty zakonne, aby, wierne duchowi swojego instytutu, pomagały wiernym diecezji w uczeniu się sztuki modlitwy i pielęgnowaniu życia duchowego. Niech szerzą zdrowe, katolickie formy duchowości, organizują rekolekcje zamknięte oraz umożliwiają innym wiernym uczestniczenie w liturgii celebrowanej w swoich kościołach i kaplicach, z zachowaniem norm dotyczących klauzury. (...) Pomni na słowa Jezusa: Wy dajcie im jeść (Mk 6,37), zakonnicy i zakonnice powinni mieć serca zawsze otwarte dla potrzebujących, odkrywać nowe obszary nędzy i zagubienia, i szukać nowych form pomocy ubogim materialnie i duchowo. Magisterium Kościoła wzywa osoby konsekrowane, by jak w przeszłości, tak i dzisiaj „były zdolne do pozostawienia bezpiecznych miejsc – tego, co znane, aby pośpieszyć ku środowiskom i zajęciom im nieznanym".