Prorocy Oblubieńca

- Podczas Roku Życia Konsekrowanego finalizowaliśmy prace 43. synodu płockiego. Płoccy zakonnicy i zakonnice wypracowali w ramach tych prac obszerny dokument "Życie konsekrowane w diecezji płockiej" - mówił 2 lutego w płockiej katedrze bp Piotr Libera w czasie uroczystego zakończenia obchodów Roku Życia Konsekrowanego w diecezji płockiej. - Słyszałem już od kilku księży i świeckich, że właśnie dzięki temu wspaniałemu dokumentowi dostrzegli, jak wielkim bogactwem Kościoła płockiego było życie zakonne. Że tak naprawdę to benedyktyni, kanonicy regularni i norbertanki byli pierwszymi misjonarzami naszych ziem. I że nasz Kościół poniósł ogromną stratę, gdy ruski zaborca właśnie tu, u nas, zrealizował "plan zlikwidowania klasztorów i życia zakonnego, postrzeganych przez władze prawosławnej Rosji jako ostoję polskości i wiary katolickiej". Proszę was, umiłowani, "czytajcie synod", a szczególnie ten dokument! Czytajcie podczas "duchownych", podczas rekreacji! W ten sposób będziecie jeszcze lepiej rozumieli specyfikę Kościoła płockiego, po to, by lepiej zrozumieć waszą historię, wasz charyzmat - apelował biskup płocki.

"Jakie jest miejsce osób konsekrowanych we wspólnocie diecezjalnej i ich zaangażowanie w życie diecezji?" - tym pytaniem rozpoczyna się synodalny dokument: "Życie konsekrowane w diecezji płockiej".

Przywołując nauczanie św. Jana Pawła II, synod przypomina, że życie konsekrowane "nie jest rzeczywistością odosobnioną i drugorzędną, ale sprawą całego Kościoła". "Życie konsekrowane znajduje się w samym sercu Kościoła jako element o decydującym znaczeniu dla jego misji, ponieważ wyraża najgłębszą istotę powołania chrześcijańskiego oraz dążenie całego Kościoła-Oblubienicy do zjednoczenia z jedynym Oblubieńcem". Życie konsekrowane "nie tylko w przeszłości było pomocą i oparciem dla Kościoła, ale stanowi cenny i nieodzowny dar także dla teraźniejszości i przyszłości Ludu Bożego, ponieważ jest głęboko zespolone z jego życiem, jego świętością i misją" (adhortacja Vita consecrata).

Nawiązując do soborowej konstytucji Lumen gentium (por. KK 44), przywołano stwierdzenie polskiego papieża z adhortacji Vita consecrata, że "życie konsekrowane, obecne w Kościele od samego początku, nigdy nie zaniknie jako jego niezbywalny i konstytutywny element, ponieważ wyraża samą jego naturę. Wynika to jednoznacznie z faktu, że profesja rad ewangelicznych jest głęboko powiązana z tajemnicą Chrystusa".