4. Pół wieku później papież Polak beatyfikuje obu płockich biskupów podczas uroczystej Eucharystii na Placu Marszałka Piłsudskiego. I postawi na czele 108 Męczenników II wojny światowej.

Żadna polska diecezja nie straciła w latach brunatnego i czerwonego totalitaryzmu obydwu swoich biskupów!

Żadna z grup społecznych Mazowsza nie straciła w latach wojny tak wielu – jedną trzecią – swoich przedstawicieli, co duchowieństwo płockie! Jakże więc nie postawić – wraz z Płockimi Biskupami Męczennikami - w naszym jubileuszowym orszaku Mocarzy Krzyża Świętego, rozstrzelanych już 1 grudnia 1939 roku w lasach łąckich księży: Dubasa, Krystosika i Stankiewicza, wikariuszy gostynińskich, którzy poszli na niemal pewną śmierć za ich chorego, sędziwego proboszcza ks. Apolinarego Kaczyńskiego, także później zamęczonego w Inowrocławiu, w dzień św. Szczepana, pierwszego męczennika? Jakże nie widzieć w ich gronie ks. Stefana Zielonki, wikariusza w Pułtusku, i ks. Leona Kulasińskiego, kapelana szpitala Św. Trójcy w Płocku – heroicznych męczenników Dachau?

5. Arcybiskup Nowowiejski, jeszcze jako ksiądz, założył w naszym mieście zakład Anioła Stróża i sprowadził do niego Siostry Matki Bożej Miłosierdzia. Parę lat później znalazła się w tym domu siostra Faustyna, tu doznała łaski widzenia znanego dziś na całym świecie wizerunku Miłosiernego Chrystusa i tu, nie bez cierpień i niezrozumienia, rozpoczęła swój "świetlisty szlak" sekretarki Bożego Miłosierdzia. Z wielką czcią i miłością włączamy więc również św. Siostrę Faustynę Kowalską do Orszaku Mocarzy Krzyża Świętego 940-lecia naszej diecezji.

6. Z wdzięcznością bł. abp Antoni Julian przyjął w Płocku także Matkę Józefę Hałacińską, służąc jej wraz z bł. biskupem Leonem pomocą w organizacji nowego zgromadzenia – Zgromadzenia Sióstr Męki Pana Naszego Jezusa Chrystusa, zwanych popularnie siostrami pasjonistkami. Jakże więc nie dostrzec w naszym jubileuszowym orszaku także tej pokornej sługi Bożej, spoczywającej dziś pod wymownym krucyfiksem w płockiej farze? A wraz z nią setek sióstr pasjonistek, które odprawiając dzień w dzień drogę krzyżową, uczą także nasze pokolenia wpisywania swojego życia w Krzyż Pana?

7. Po obu biskupach męczennikach podobną drogą krzyżową – ale już pod czerwonym totalitaryzmem - poszedł sługa Boży bp Adolf Piotr Szelążek, dawny sufragan płocki, potem pasterz w Łucku – usunięty przez sowietów z tamtej diecezji świadek ludobójstwa wołyńskiego. Tą krzyżową drogą poszedł także sługa Boży bp Czesław Kaczmarek – wywodzący się z prezbiterium płockiego i wykończony przez komunistów biskup kielecki. Poszedł nią również tylekroć prześladowany przez nich sługa Boży kardynał Stefan Wyszyński, Prymas Tysiąclecia, urodzony w Zuzeli, w ówczesnej diecezji płockiej, i bierzmowany przez biskupa Nowowiejskiego.