Szreński jubileusz przejdź do galerii

- Jest to najstarszy z zachowanych gotyckich kościołów na terenie dawnej ziemi zawkrzeńskiej, a parafia św. Wojciecha w Szreńsku jest jedną z najstarszych na północnym Mazowszu – zwrócił uwagę historyk doc. dr Leszek Zygner, rektor Państwowej Wyższej Szkoły Zawodowej w Ciechanowie i Mławie. Wygłosił on referat o historii kościoła i parafii.

- Obecny kościół parafialny w Szreńsku (pierwotnie pod wezwaniem NMP i św. Jana Chrzciciela) został uroczyście konsekrowany w 1564 r. przez bp. Piotra Myszkowskiego, ówczesnego koadiutora biskupa płockiego Andrzeja Noskowskiego, właściciela dóbr szreńskich. Został on wzniesiony w 1531 r. z inicjatywy Feliksa Szreńskiego, wojewody płockiego, w miejscu spalonego w 1527 r. drewnianego kościoła, pochodzącego zapewne jeszcze z XV wieku. Była to budowla ceglana, jednonawowa, z prostokątnym prezbiterium, do którego od strony północnej przylegała zakrystia ze skarbczykiem, a nad nią dwuizbowy kapitularz, od południa zaś kaplica św. Anny, która stała się wkrótce kaplicą grobową rodziny Szreńskich. Przy nowym kościele Feliks Szreński, wraz ze swoją matką Małgorzatą z Działyńskich oraz z żoną Barbarą z Kościeleckich, za aprobatą ówczesnego biskupa płockiego Andrzeja Krzyckiego, ufundował kolegium księży mansjonarzy, którzy mieli czuwać nad rozwojem kultu i życia religijnego w szreńskim kościele i tamtejszej parafii. Zgodnie z wolą fundatora miało być ich siedmiu, razem z proboszczem, który był ich prepozytem (przełożonym). Liczne zapisy na rzecz mansjonarzy świadczą, że fundacja ta doszła do skutku. Jednym z najstarszych zaś mansjonarzy był ks. Jan Wieluński, zmarły 6 czerwca 1534 r., co zostało odnotowane w księdze miejskiej szreńskiej.

- Poza tym z fundacji Feliksa Szreńskiego umieszczono na gotyckim kościele w Szreńsku zegar (1533) oraz sprawiono nowe organy (1534). Kościół parafialny był gruntownie odnawiany pod koniec XVIII i w połowie XX wieku. Obecnie trwają też prace renowacyjne kościoła, cmentarza kościelnego, dzwonnicy i zabytkowego parkanu, prowadzone pod kierunkiem ks. kan. Piotra Brzezika. We wnętrzu szreńskiej fary poza renesansowym nagrobkiem fundatora, wykonanym z piaskowca w 1546 r., znajduje się również – niedawno odnowiona – gotycka pieta z pierwszej połowy XV wieku. Jest to jedna z najstarszych tego rodzaju rzeźb sakralnych w diecezji płockiej. Dodajmy, że przywoływany tu kilkakrotnie Feliks Szreński ufundował ponadto w 1554 r. drewnianą kaplicę św. Barbary, w miejscu której w 1886 r. wzniesiono murowany kościół (obecnie na cmentarzu grzebalnym).