1. Świętujemy dziś jedno z najstarszych świąt maryjnych: Narodzenie Najświętszej Maryi Panny, zwane w polskiej tradycji świętem Matki Bożej Siewnej. Świętujemy urodziny Maryi, a więc dzień, który zapowiada narodziny Chrystusa - naszego Zbawiciela. Dziś możemy powtórzyć za ojcami Kościoła, że Maryja jest niczym jutrzenka zaranna na niebie. Zapowiada bowiem nadejście Słońca ludzkości - Jezusa Chrystusa.

Święto Narodzenia Maryi, to czas radości dla całego Kościoła, to czas wdzięczności nas wszystkich za Jej wybranie i powołanie przez Boga na Matkę Odkupiciela.

W świętowaniu narodzin Maryi pomagają nam teksty z dzisiejszej liturgii godzin, teksty brewiarzowe: ”Twoje narodzenie, Bogurodzico Dziewico, zwiastowało radość całemu światu; z Ciebie się narodziło Słońce sprawiedliwości, Chrystus, który jest naszym Bogiem.” (antyfona do Pieśni Zachariasza); ”Sławimy oto doroczne narodzin Twoich wspomnienie; jaśniejesz całej ludzkości, wybranych Córo rodziców” (hymn jutrzni); I jeszcze ”Wielbimy z Tobą, Dziewico, naszego Stwórcę i Boga, gdyż Ciebie skarbcem uczynił wszelkiego dobra i łaski” (hymn nieszporów).

2. Gdy wspominamy błogosławione narodzenie Maryi, wypada – Kochani - pomyśleć również i o naszym narodzeniu, o naszym początku na tej ziemi, którego nie pamiętamy. Nasze narodzenie zawdzięczamy w pierwszym rzędzie Bogu. To On podjął decyzję o naszym poczęciu. On pozwolił nam przyjść na ten świat. Mogło nas nie być, a oto jesteśmy. Mogliśmy narodzić się w innym czasie, w III, IX czy XVIII wieku. Pojawiliśmy się na świecie akurat w takim czasie. Mogliśmy przyjść na świat w innym narodzie, na innym kontynencie, a oto jesteśmy tutaj, na polskiej ziemi. Mogliśmy mieć innych rodziców, a mamy takich, jakich mamy. Za tym wszystkim stoi Bóg, który jest Miłością.

Chcemy zatem dziś z Maryją dziękować Bogu także za nasze narodzenie, za narodzenie naszych bliskich, naszych przyjaciół, za narodzenie każdego człowieka. Każdy człowiek jest bowiem niezastąpionym dobrem i gdy przychodzi na świat, rodząc się równocześnie dla wieczności.