Niech nie zabraknie wrażliwości

Umiłowani Siostry i Bracia,

1. Przeżycia Środy Popielcowej i słowa Pisma, które przed chwilą usłyszeliśmy, wprowadziły nas w Wielki Post 2014. Wciąż w ludzkich dziejach i biografiach powtarza się pokusa z raju: ”będziecie jako bogowie”. Wciąż też słychać słowa podobne do tych, którymi szatan kusił na pustyni Jezusa Chrystusa: możesz się spełnić tylko wtedy, gdy będziesz jak najwięcej posiadać; gdy będziesz panować nad innymi; gdy będziesz znaczyć więcej niż inni. Pokusa gromadzenia bogactw materialnych, pokusa władzy i sławy wciąż, dzisiaj może jeszcze bardziej niż dawniej, trawi ludzkie serca. Ilu ludzi jej ulega, oddając się na służbę bożkom, a nawet samego szatana! Wielki Post, to czas oczyszczania naszych serc z tych pożądań i pokus: zobojętnienia, zazdrości, chorych ambicji, kompleksów, agresji aż po poddanie się mrocznym siłom zła.

2. Pragnę wprowadzić was, Umiłowani, w te święte 40 dni, dzieląc się z Wami przeżyciami z odbytej przeze mnie niedawno, wraz z innymi biskupami polskimi, wizyty ad limina Apostolorum, - podobnie jak to uczynił ponad 100 lat temu w specjalnym Liście pasterskim mój wielki poprzednik bł. Arcybiskup Antoni Julian Nowowiejski. Pragnę też włączyć w to ”sprawozdanie” kilka wskazań na czekający nas Wielki Post i Okres Wielkanocny. ”Bez wątpienia jest Wam wiadomym – pisał we wspomnianym Liście pasterskim bł. abp Antoni Julian – że biskupi od czasu do czasu winni są składać sprawozdania ze stanu religijno-moralnego swych diecezji przed Ojcem całego Chrześcijaństwa”. Pod tym względem nic się przez miniony wiek nie zmieniło. Słowa ad limina Apostolorum oznaczają, że biskup w imieniu Kościoła, któremu przewodzi, ma co kilka lat (najczęściej co 5) udać się do grobów św. Piotra i św. Pawła w Rzymie, a także odwiedzić Ojca Świętego i wspomagające go urzędy Stolicy Apostolskiej. Oczywiście, w naszych czasach każdy biskup polski, i nie tylko zresztą polski, włącza do owych limina, które nawiedza, także grobowiec Błogosławionego Papieża Jana Pawła II w kaplicy św. Sebastiana, w Bazylice św. Piotra.

W tym roku mieliśmy niejako dodatkowy powód nawiedzin tego miejsca. Ojciec Święty Franciszek w swoim przesłaniu skierowanym do nas tak go określił: ”Można powiedzieć, że spotykaliśmy się w przeddzień kanonizacji bł. Jana Pawła II. Wszyscy nosimy w sercu tego Wielkiego Pasterza, który na wszystkich etapach swej misji – jako kapłan, biskup i papież – dał nam świetlany przykład zupełnego oddania się Bogu i Jego Matce oraz całkowitego poświęcenia się Kościołowi i człowiekowi”. To dlatego tam właśnie, przy grobie błogosławionego Papieża Polaka, odprawiliśmy wspólnie Mszę Świętą – Mszę wdzięczności i oczekiwania na jego zbliżającą się kanonizację w tegoroczną Niedzielę Miłosierdzia Bożego. ”Powierzamy Bogu wszystkich – mówił na rozpoczęcie tej Eucharystii kardynał Stanisław Dziwisz – do których jesteśmy posłani [...]. Powierzamy wszystkie sprawy Kościoła w naszej Ojczyźnie, a także na Ukrainie. Modlimy się za rodziny, aby były wspólnotami miłości i życia. Modlimy się za młodych, aby – niczym na skale – budowali swoją przyszłość na Chrystusie. Modlimy się za wątpiących, poszukujących, żyjących na marginesie Kościoła lub poza nim, nierozumiejących jego natury i misji. [...]”.