Natchnął go papież

W konkursowe szranki stanęło 45 osób z różnych stron diecezji płockiej. Był test składający się z 60 pytań, a po nim papieski program poetycki. Z laureatem konkursu - Marcinem Oporskim, rozmawia Dominik Nowakowski.

Dominik Nowakowski: Skąd wzięła się u Ciebie papieska pasja?

Marcin Oporski: Myślę, że jej twórcą jest sam papież. Moje życie od początku związało się z jego osobą. Urodziłem się w roku wyboru Karola Wojtyły na biskupa Rzymu. Pamiętam mój udział we Mszy św. wieńczącej Kongres Eucharystyczny, odprawianej na Placu Defilad w Warszawie w 1987 roku. Podczas tej pielgrzymki papież spotkał się w Łodzi z pierwszokomunijnymi dziećmi, a moją pamiątką z tego okresu jest album pt.: „Pielgrzymka do świata”, moja pierwsza książka o naszym wielkim rodaku zakupiona za pieniądze z Komunii św. W miarę upływu lat mój „kontakt” z papieżem i fascynacja jego osobą systematycznie się pogłębiały. Coraz wnikliwiej śledziłem jego „pielgrzymowanie do świata”, pozostając cały czas pod wielkim urokiem nieprzeniknionej tajemnicy jego osobowości. Imponowała mi niespotykana wręcz umiejętność dawania ludziom nadziei, przywiązywania ich do Boga i do siebie nawzajem. Sztuka, która udaje się niewielu.

To wtedy postanowiłeś brać udział w konkursach papieskich?

Pasja stale się rozwijała, ale na sam konkurs trzeba było poczekać. Pierwszy, w którym wystartowałem, zorganizowało Stowarzyszenie Rodzin Katolickich, a okazją była 50. rocznica święceń kapłańskich Karola Wojtyły. Równocześnie pojawiła się idea organizacji konkursów w wymiarze ogólnopolskim. Ja zacząłem w nich uczestniczyć od 2000 roku. Tych edycji konkursowych było już kilka. Mają już dzięki temu swoją dość bogatą tradycję.

Pierwszym etapem były zazwyczaj zmagania na etapie diecezjalnym. Tam wyłaniano zwycięzców, a rozstrzygnięcie następowało w ogólnopolskim finale organizowanym na Katolickim Uniwersytecie Lubelskim. Przewodniczącym jury był śp. ks. prof. Tadeusz Styczeń, a komitet honorowy konkursu tworzyły cenione osoby Kościoła, świata kultury czy nauki, jak choćby śp. abp. Józef Życiński, ówczesny rektor KUL Stanisław Wielgus, reżyser Krzysztof Zanussi, poeta Marek Skwarnicki, doktor Wanda Półtawska czy siostra Zofia Zdybicka, urszulanka szara, wieloletnia dziekan wydziału filozofii KUL.