Mieliśmy szczęście…

Dzieje Apostolskie, które trzeba pisać, i wiara, którą wciąż trzeba głosić i przekazywać – to duchowe zadania wypływające z jubileuszu diecezji płockiej. Wszystko bierze się z wielkiej spuścizny dziejów, z doświadczeń starych i nowych, ze zranień, a nade wszystko z miłosierdzia.

ks. Henryk Seweryniak

|

19.06.2025 00:00 Gość Płocki 25/2025

dodane 19.06.2025 00:00

Wyruszając 950 lat temu w drogę wiary, mieliśmy naprawdę szczęście. Sędziwa, a wciąż młoda mazowiecka Matka Kościół, ze świętymi, którzy ją naznaczyli swoją obecnością: Ottonem z Bambergu, Jackiem Odrowążem, Stanisławem Kostką, Andrzejem Bobolą, Faustyną Kowalską, a także błogosławionymi: Władysławem z Gielniowa, Honoratem Koźmińskim, Klarą Szczęsną, Marią Teresą od Dzieciątka Jezus, abp. Antonim Julianem Nowowiejskim i bp. Leonem Wetmańskim. Ze swoją najpiękniej w Polsce położoną katedrą – wysoko, na wyniosłym Tumskim Wzgórzu, nad szeroko rozlewającą się Wisłą. Katedrą swojsko rozkwieconą i rozanieloną przez mistrza Drapiewskiego. I z największą nekropolią piastowską – grobowcem Hermana, Krzywoustego, Kędzierzawego. Jak również Konrada Mazowieckiego, butnego i hardego, co to Krzyżaków do Polski sprowadził.

Dziękujemy, że z nami jesteś

To dla nas sygnał, że cenisz rzetelne dziennikarstwo jakościowe. Czytaj, oglądaj i słuchaj nas bez ograniczeń.

Czytasz fragment artykułu

Subskrybuj i czytaj całość

już od 14,90

Poznaj pełną ofertę SUBSKRYPCJI

Masz subskrypcję?
Kup wydanie papierowe lub najnowsze e-wydanie.
1 / 1
oceń artykuł Pobieranie..

ks. Henryk Seweryniak

Zapisane na później

Pobieranie listy