Jak podkreśla ks. proboszcz Czesław Stolarczyk, ta forma komunikacji w parafii służy podzieleniu się własnym doświadczeniem wiary. „Najpierw trzeba samemu docenić swoją obecność w Kościele, który jest moją duchową matką. Trzeba też modlitwy gorliwości, aby mówić i czynić bez lęku, świadcząc o dobroci i prawdzie Ewangelii” – napisał proboszcz.

O pracy kapłańskiej, którą przez 30 lat spełniał w pobliskim Królewie oraz w Sochocinie – opowiada na łamach pisma ks. kan. Ignacy Sikorski; jest także mowa o ukraińskich, a wcześniej żydowskich i niemieckich osadnikach, którzy przez wieki zapisali się w historii tych okolic. Jest świadectwo Yany Kulakevych z Ukrainy, która wraz z dziećmi od roku mieszka w Sochocinie. „Codziennie, przez pół roku żyłam z pytaniem: co dalej? Kiedy będziemy mogli wrócić do domu, do swego zwyczajnego życia? Ta odpowiedź jest niewiadomą, ale 13 października oddałam się w ręce Najświętszej Maryi Panny, przez złożenie aktu poświęcenia siebie i mojej rodziny Niepokalanemu Sercu Maryi. Ufam jej, wierzę, że wola Pana będzie dla mnie lepszą od mojej” – napisała. Jest także kilka innych świadectw osób z parafii, które napisały o przeżywaniu pobożności maryjnej, Mszy św. i ich relacji z Kościołem.