W świadomości i pobożności diecezjan jest to wciąż postać za mało znana, czczona i ceniona. Jeszcze rzadziej mówimy o miejscach jego urodzenia i dzieciństwa, bo znajdują się poza diecezją, 230 kilometrów na południe od Płocka. To malowniczo położone nad rzeką Kamienna i nieopodal Świętego Krzyża – Lubienia i Krynki na Kielecczyźnie. W Lubieni, w powiecie opatowskim guberni radomskiej Imperium Rosyjskiego, 11 lutego 1858 r. urodził się Antoni Julian. Był synem Antoniego i Marianny z domu Sutkowskiej. Jego ojciec pracował jako nadleśniczy w leśnictwie Iłża. W archiwach tamtejszego leśnictwa znajduje się zapis, że ojciec przyszłego biskupa urodził się w 1805 r. w powiecie łomżyńskim i że w 1829 r. ukończył administrację na Uniwersytecie Warszawskim. Od 1846 r. widniał w wykazie leśnictwa w Iłży, ale gdy w 1854 r. powstało leśnictwo-osada w Lubieni, tam zamieszkał i pracował.