W wyremontowanej i zaadaptowanej na potrzeby Muzeum Mazowieckiego zabytkowej, trójkondygnacyjnej kamienicy przy ul. Kolegialnej 6 można już podziwiać wystawę, która swą pełną rozmachu aranżacją przenosi zwiedzających w klimat lat 20. i 30. XX wieku. Jest ona unikatem w skali kraju. Prezentuje bowiem największą w Polsce kolekcję w stylu art déco, który łączył sztukę i dekorację, czyniąc przedmioty codziennego użytku swoistymi dziełami sztuki.

Tak więc dzieła malarskie, ale też piękne meble, stroje, tkaniny, ceramika, szkło, rzeźba, biżuteria, a nawet autentyczny samochód z epoki - to wszystko zostało zgromadzone i zaaranżowane na około 1000 m kwadratowych przestrzeni nowej oficyny muzealnej. Rarytasami tej wystawy są z pewnością: obraz "Martwa natura" Tamary Łempickiej - malarki dwudziestolecia międzywojennego, która zyskała światową sławę, i oryginalny czerwony kabriolet Jowett z 1926 r. Ponadto wśród zgromadzonych zbiorów można zobaczyć wyroby światowych luksusowych marek jak Tiffany, Rosenthal i Baccarat, z tamtego okresu.

Zwiedzając parter muzeum, można "pospacerować" uliczkami miasta z okresu międzywojnia. Tu gości powita miasto nocą z architekturą rysowaną świetlnym mappingiem, mini kino Odeon i wspomniany kabriolet Jowett, umieszczony na okrągłej platformie. We wnętrzach - niemieckim, francuskim i polskim - prezentowane są meble, szkło, ceramika, tkaniny, lampy, malarstwo i rzeźba. W domu mody podziwiać można kolekcję strojów, w sklepie jubilerskim - biżuterię, m.in. puderniczkę Tiffany’ego i kolczyki w etui Cartiera. W gabinecie prezesa banku - kolekcję papierów wartościowych i numizmatów.

Na pierwszym piętrze kamienicy zaaranżowano mieszkanie typowe dla polskiej inteligencji lat 30-tych XX wieku, w tym pokój wielofunkcyjny i jadalnię, a także kuchnię i sypialnię. Zobaczyć można również kilimy zaprojektowane przez czołowych artystów polskiego międzywojnia. Na tym poziomie nowego skrzydła muzeum zwiedzający mogą podziwiać bogatą kolekcję szkła, produkowanego przez polskie huty: Niemen, Zawiercie, Hortensja, Krosno, a także pochodzące z zagranicznych wytwórni: Lalique’a, Bacarrata, Braci Daum. Zbiory metalu reprezentowane są przez wyroby firm warszawskich, europejskich czy amerykańskich. Na wystawie prezentowana jest także ceramika z Ćmielowa, Pacykowa, wytwórni śląskich oraz porcelana zagraniczna z serwisami i figurkami Rosenthala na czele.

Na kolekcję malarstwa składają się portrety autorstwa awangardowych polskich artystów: Zbigniewa Pronaszki, Witkacego i Leona Chwistka, także akt kobiecy belgijskiego malarza Leona de Smeta i portret damy z pieskiem Jana Rudnickiego. Tu oczywiście też znajduje się perła całej kolekcji - płótno "Martwa natura" Tamary Łempickiej"; obraz jest darem PKN Orlen.

Częścią ekspozycji jest także tzw. Sala Tożsamości, nawiązująca do Wystawy Światowej w Paryżu w 1925 r., na której polscy artyści odnieśli sukces. To wydzielona przestrzeń z polskimi dziełami inspirowanymi folklorem, a także zdradzającymi wpływy kubizmu i funkcjonalizmu. Tu będzie można zobaczyć m.in. projekty Zofii Stryjeńskiej i Julii Keilowej.

Ekspozycji towarzyszą ekrany z informacjami o sztuce międzywojnia, a także dodatkowe atrakcje dla zwiedzających, jak ścianka do selfie w stylu art déco oraz lustro, w którym można "przymierzać" stroje z epoki.

Wystawa powstała dzięki wsparciu finansowemu organizatora Muzeum Mazowieckiego w Płocku - Samorządu Województwa Mazowieckiego. Na odtworzenie i rewaloryzację zabytkowego budynku, przebudowę przynależnych oficyn oraz aranżację pomieszczeń dla ekspozycji stałych - "Sztuka dwudziestolecia międzywojennego - art déco" i "Wielcy Płocczanie - Themersonowie" zarząd województwa przeznaczył ponad 28,8 mln zł, a kolejne 3,4 mln zł pochodzi ze środków unijnych w ramach RPO WM 20214-20. Projekt ekspozycji przygotowało Koza Nostra Studio, a kuratorami wystawy są: Michał Burdziński, Małgorzata Szadkowska i Mariola Adamska.

Warto wspomnieć, że Muzeum Mazowieckie, z wiodącą do tej pory kolekcją sztuki secesji, obchodzi w tym roku swój jubileusz. Jest najstarszym polskim muzeum powstałym z inicjatywy społecznej w 1821 r.