Kiedy czyta się te historie, to można tylko podziękować Bogu, że oni je opisali. Ci wszyscy ludzie, w pewnym momencie znaleźli się w takim miejscu, w którym życie było dla nich nieznośne. Ale żeby wołać o ratunek, trzeba mieć do Kogo. Musieli dopuścić do siebie myśl, że Bóg może istnieć.