Agdyby Jezus, który miał zostać ofiarowany w świątyni, zastał to miejsce zamknięte, niegościnne i nieprzygotowane? Jak to okrutnie boli, gdy Pan jest nieprzyjęty i odrzucony przez swoich wybranych – mówił w płockiej katedrze o. Grzegorz Filipiuk, kapucyn z Zakroczymia.

W święto Ofiarowania Pańskiego przybyły do katedry m.in. siostry pasjonistki ze swoją przełożoną generalną Agnes Jaszczykowską i służki z przełożoną prowincjalną Iwoną Chojnacką. W procesji z zapalonymi gromnicami szły siostry Matki Bożej Miłosierdzia z sanktuarium w miejscu pierwszych objawień Pana Jezusa św. s. Faustynie, szarytki z Płocka, Przasnysza i Obrytego, misjonarki Świętej Rodziny z Mławy, pasterki z Rypina, benedyktynki z Sierpca czy misjonarki Krwi Chrystusa z Rogozina. Za nimi franciszkanie, kapucyni, bernardyni, karmelici, salezjanie, pallotyni i pasjoniści: cała duchowa mozaika diecezji płockiej, którą wyróżniają różne habity i charyzmaty. – Dziękuję wam za twórcze trwanie przy Jezusie i budowanie Kościoła. Waszym życiem i posługą utrwalacie chrześcijańską nadzieję. Czasami ta nadzieja jest zmęczona i znużona, ale wtedy tym bardziej trzeba otwierać się na niebo i na Pana, aby tę nadzieję ratować. Mamy wracać do Jezusa, który nas rozpala i umacnia – powiedział bp Piotr Libera, który przewodniczył Mszy św. – Życie konsekrowane jest szczególną własnością Jezusa, a my mamy donieść Jego światło do końca naszego życia i posługi, więcej – mamy je zanieść do tych przestrzeni w drugim człowieku i w świecie, gdzie panuje ciemność. Pan „musi” być obecny w naszym życiu i to jest jedyne „musi”, jakie nas dotyczy, bo jesteśmy Jego własnością – mówił w kazaniu o. Filipiuk.