Przy Chrystusie wytrwać daj...

"Zgodnie z wielowiekową tradycją, w niedzielę po 2 maja obchodzimy w Płocku uroczystość ku czci św. Zygmunta, króla i męczennika. Jego relikwie zostały sprowadzone do płockiej katedry w XII wieku i od tamtego czasu św. Zygmunt stał się głównym patronem miasta Płocka. Jest on także patronem Kapituły Katedralnej Płockiej i parafii katedralnej.

W bieżącym roku Uroczystości Zygmuntowskie będziemy przeżywać w płockiej bazylice katedralnej w niedzielę 7 maja. Łączą się one z Mszą św., podczas której, zgodnie z zaproszeniem bp. Piotra Libery, Kościół płocki będzie dziękował za 32 lata posługi bp. Romana Marcinkowskiego w diecezji płockiej. Eucharystia ta zostanie odprawiona o godz. 15. Natomiast w przededniu, w sobotę 6 maja, o godzinie 18 w bazylice katedralnej w Płocku będą sprawowane uroczyste nieszpory o św. Zygmuncie.

W imieniu Kapituły Katedralnej Płockiej zapraszam do wzięcia udziału w tych uroczystościach kapłanów pracujących i mieszkających w naszym mieście, siostry zakonne oraz wiernych świeckich wszystkich płockich parafii. Niech nas zgromadzi wspólna modlitwa – za wstawiennictwem św. Zygmunta – w podziękowaniu za ponad 30-letnią posługę bp. Romana Marcinkowskiego, wieloletniego prepozyta naszej kapituły – napisał w komunikacie skierowanym do duchownych i wiernych miasta Płocka ks. Stefan Cegłowski, pełniący funkcję sekretarza Kapituły Katedralnej Płockiej.

Warto przy tej okazji wspomnieć, że Płock był pierwszym w Polsce ośrodkiem kultu świętego króla i męczennika. Przyczynił się do tego bp Werner, a w przeniesieniu relikwii do Płocka mogli pośredniczyć benedyktyni, którymi się otaczał. Potwierdzony jest fakt, że po przybyciu relikwii świętego do Płocka, zaczęto go czcić jako drugorzędnego patrona katedry po Najświętszej Maryi Pannie oraz pierwszorzędnego opiekuna miasta Płocka. Wiadomo również, że od XIV wieku św. Zygmunta czczono w kalendarzu liturgicznym pod datą 2 maja.

W czasie uroczystych nieszporów jest śpiewana m.in. następująca pieśń ku czci świętego:

"Witaj nam święty Zygmuncie / coś za wiarę życie dał

i wśród srogich mąk bez liku / przy Chrystusie wiernie stał.

Pobłogosław Twoje dzieci / miej w opiece polski kraj.

Prowadź w nowe tysiąclecie / przy Chrystusie wytrwać daj.

Dusz miłością ożywiony / Tyś im światło wiary niósł

by słów Bożych siew rzucony / w sercach przyjął się i rósł.

Spójrz i na nas, Twoje dzieci, / gdy nas nęka życia trud

niech nam światło wiary świeci / uproś nam wytrwania cud".