To fenomen, że mimo upływu lat, ludzie przybywają do tych miejsc, modlą się i obmywają wodą, która, jak wierzą, jest uzdrawiająca. Sierpniowe odpusty w święto Przemienienia Pańskiego w Drogiszce i Żurawinie przesycone są tradycyjną, ufną wiarą w Boże działanie. Warto tam zajrzeć.

Od krzyża  się zaczęło

W Drogiszce, nieopodal Niedzborza, odpust przypada zawsze w dniu samego święta. Bez względu na to, czy to środek tygodnia, czy dzień wolny od pracy, przybywają tu setki pielgrzymów z okolicznych miast: Ciechanowa, Mławy. Jak mówi wieloletni gospodarz tego miejsca, ks. kan. Stanisław Gajewski, od lat specjalnie na odpust przyjeżdżają tu grupy z Gdańska i Warszawy. To osoby nie tyle związane z tym terenem, ile takie, które po prostu odkryły kiedyś Drogiszkę. Pątnicy przyjeżdżają, a niektórzy przychodzą tu pieszo, z sąsiednich wiosek i parafii. Miejscowi mówią – do „kościółka”, bo drewniana, ponad 400-letnia świątynia jest niewielkich rozmiarów i skromnie wyposażona. Jednocześnie ujmuje i zachwyca swoją prostotą, a uwagę przykuwa krucyfiks w głównym ołtarzu. Oddalony ok. 20 km od Ciechanowa kościół w Drogiszce, położony jest poza wsią, w otoczeniu drzew. Od początku silnie związany był z kultem krzyża. Od krzyża, jak podaje lokalna tradycja, wszystko się tu zaczęło. Najpierw tutejszy młynarz, żyjący w XVI w., miał postawić ten znak w lesie, w miejscu, które wskazał mu w widzeniu św. Franciszek z Asyżu. Potem zbudowano tam właśnie drewniany kościół. W 1932 r. arcybiskup męczennik – bł. Antoni J. Nowowiejski erygował stacje Drogi Krzyżowej zbudowanej między drzewami otaczającymi kościół. Przy jednej ze stacji jest źródełko z wodą – jak podaje tradycja – o cudownych właściwościach. Można tu spotkać pielgrzymów, którzy pamiętają, że tę wodę brało się „od zawsze”. Teraz sami biorą ją tak, jak kiedyś ich rodzice. Wierzą, że przemywając nią oczy, można zostać uleczonym z dotykających je chorób. Co roku, po odpustowej Sumie, do źródełka ustawia się długa kolejka pielgrzymów. Doświadczeni pątnicy wiedzą, co robić. Przemywa się oczy wodą i trzykrotnie obchodzi stojący obok krzyż – obelisk. Ale tu przybywa się nie tylko, by leczyć ciało. Ks. proboszcz Gajewski zwraca uwagę, że bardzo wielu pątników co roku przystępuje w czasie odpustu do sakramentu pokuty.

Ponad cztery wieki idą

Trzeba trochę zagłębić się w las pod Mochowem, by dotrzeć do ponadstuletniego kościoła w Żurawinie. To miejsce także związane jest z tradycyjnym przekazem. Miał tu mieszkać pustelnik Żurawinek, któremu objawiła się Matka Boża na osice. Z drzewka pozostał mały kawałek pieńka. Wcześniej stał tu kościół drewniany, a od 1902 r. murowany, noszący wezwanie Przemienienia Pańskiego. Może dla niejednego pielgrzyma stał się życiową górą Tabor. Faktycznie, stoi na lekkim wzniesieniu i trzeba trochę podejść pod górę, by do niego dotrzeć. Wnętrze kryje obraz Matki Bożej Żurawińskiej, otaczany kultem od ponad 200 lat. Akta wizytacyjne parafii św. Marcina w Mochowie z XVIII w. odnotowują, że w Żurawinie istnieje też źródełko z wodą o wyjątkowej, leczniczej mocy. Według wspomnianego przekazu, źródełko miało wybić z korzenia osiki. Otacza je murowana, okrągła kapliczka – studzienka, do której schodzi się lekko w dół. Podczas odpustu, przypadającego tu tradycyjnie w niedzielę po święcie Przemienienia Pańskiego, miejsce to oblegane jest przez pielgrzymów. Do dzisiaj pojawiają się świadectwa ludzi, którzy przychodzą tu od lat i wierzą w dobroczynne działanie tej wody. Gdy trzy lata temu świętowano 450-lecie pielgrzymowania do Żurawina, ks. proboszcz Grzegorz Mierzejewski odczytał podczas odpustu list takiej wieloletniej pątniczki.

Odpust na święto Przemienienia Pańskiego

W Drogiszce uroczystość odbędzie się 6 sierpnia. W kościele zostaną odprawione Msze św. o 9.00 i 11.30. W Żurawinie uroczystości odpustowe odbędą się 7 sierpnia. Suma odpustowa zostanie odprawiona o 12.00.