Intencje mają swój ciężar

- Ja nazywam tę pielgrzymkę "kawałkiem nieba na ziemi". Co tu jest wyjątkowego? Wszystko: ludzie, atmosfera; to mówienie do siebie „bracie”, „siostro”. To niesamowicie porusza, bo na co dzień tak nie mówimy. Czuć taką więź, chęć pomocy, wsparcia. Czasem trzymam samą wodę i ktoś chce mi pomóc nieść nawet tę butelką z wodą... – mówi z uśmiechem Beata, która miesza w Żorach, ale ma rodzinę w Bieżuniu i związana jest z tą pielgrzymką od kilku lat. Wraz z pątnikami diecezji płockiej są tu także osoby z Bełchatowa i Warszawy. Beata przywiozła ze sobą kilka osób ze wspólnoty „Betlejem”, która pomaga wyjść z bezdomności i zwykle związanego z nią alkoholizmu.

- Mnie w tę pielgrzymkę wciągnęło rodzeństwo; zawsze szłam w konkretnych intencjach sąsiadów, znajomych. Pamiętam pielgrzymkę, chyba 4 lata temu, gdy wzięłam ze sobą naprawdę dużo ciężkich intencji, m.in. czyjąś depresję. Szło się ciężko. Zapomniałam akurat właściwych butów, więc odcisków było co nie miara. Ale później okazało się, że ta osoba wyszła z bardzo głębokiej depresji, tak że sami lekarze mówili, że to cud – wyznaje Hanna z Ciechanowa, która z mężem Mariuszem i maleńkim synkiem Filipem tym razem odwiedza pątników na trasie. Za rok, mówi, „zasilą” pielgrzymkę całą rodziną.

Wczoraj pielgrzymi dotarli do Drobina, dzisiaj idą przez  Młodochowo, Gralewo, Górę, Nową Wieś, do Bulkowa. Prowadzą ich ks. Wojciech Czajkowski, kierownik pielgrzymki i przewodnik o. Tomasz Ludwiczak, OFM Conv. W tym roku na szlaku rozważane są słowa „Aby nie traciły ducha”, zaczerpnięte z jednej z książek Moniki i Marcina Gajdów, małżeństwa, które prowadzi działalność rekolekcyjną i terapeutyczną. Hasło odnosi się do dzieci i młodzieży i koresponduje z tematem tegorocznej pracy duszpasterstwa trzeźwości: „Abstynencja dzieci, troską Rodziny, Kościoła i Narodu”. Chodzi dziś nie tylko o abstynencję od alkoholu, jak mówią przewodnicy pielgrzymki, ale unikanie nowych uzależnień, które stają się coraz większym problemem, jak np. hazard.