Od Izajasza do XII wieku

- Biblia Płocka to jeden z najcenniejszych zabytków rękopiśmiennych. Liczy sobie ponad 850 lat. Jest bogato iluminowanym rękopisem z drugiej ćwierci XII wieku - mówił w czasie niedawnej promocji informatora ks. prof. Daniel Brzeziński, płocki liturgista.

Dzieło zostało prawdopodobnie sprowadzone przez bp. Aleksandra z Malonne (1129-1156), choć część zapisów wykonano w Płocku. Biblia została spisana w na pergaminie, najprawdopodobniej przez trzech kopistów i ośmiu iluminatorów. Obecna oprawa księgi liczącej sobie 270 kart została prawdopodobnie wykonana w połowie XV wieku, na co wskazuje tekst umieszczony na ostatniej karcie wychwalający króla Władysława Jagiełłę.

- I na tym właśnie polega wyjątkowość tej księgi: jest to tekst biblijny: niekompletny, bo obejmujący księgi od proroka Izajasza do Listu do Hebrajczyków, a następnie są do niego dołączone zapiski historyczne i liturgiczne - mówił ks. prof. Brzeziński.

Wśród zapisków historycznych jest opis dwóch cudów w katedrze i tekst pochwalny na cześć króla Władysława Jagiełły. - Zapiski te świadczą o kulcie Matki Bożej Wniebowziętej i o kulcie męczenników w płockiej katedrze. Na pergaminowych kartach zapisano jeszcze wykaz lekcji brewiarzowych na Triduum Sacrum oraz rubryki mszalne i brewiarzowe na te dni Wielkiego Tygodnia - mówił o zawartości Biblii ks. prof. Daniel Brzeziński.

Warto dodać, że łaciński tekst Biblii Płockiej jest wersją Wulgaty.

W 1940 roku Niemcy zrabowali Biblię Płocką i wywieźli ją do Królewca. W 1945 roku zabytek trafił do Kilonii, a dwa lata później do Getyngi. W 1978 roku Biblia Płocka po długotrwałych negocjacjach została przekazana ówczesnemu biskupowi płockiemu Bogdanowi Sikorskiemu.

Biblię Płocką można oglądać na ekspozycji w Muzeum Diecezjalnym w Płocku.