Nowy numer 13/2024 Archiwum

O czym mówią młodzi na Synodzie Młodych?

43. Synod Płocki byłby niepełny, gdyby nie zaangażowanie i głos młodzieży zgromadzonej na diecezjalnych obchodach Niedzieli Palmowej.

Współczesne środowisko wiary: media i kultura a nowa ewangelizacja

"Po raz pierwszy Synod Diecezji Płockiej podjął problematykę mediów, ukazując, że jest świadomy znaczenia szybko przebiegających procesów kulturowych i komunikacyjnych, które kształtują człowieka. Wyraża również nadzieję na pogłębienie w tym zakresie odpowiedzialność katolików północnego Mazowsza i Ziemi Dobrzyńskiej. (..)

W obliczu szybko zmieniającej się rzeczywistości medialnej synod zachęca, by duchowieństwo i świeccy, którzy pełnią różnego rodzaju posługę medialną, uczestniczyli w edukacji medialnej. Istnieje potrzeba organizacji warsztatów i szkoleń, adresowanych do twórców mediów diecezjalnych, parafialnych i innych. Powinny być one skierowane do parafialnych zespołów redakcyjnych, administratorów i redaktorów gazet parafialnych i parafialnych stron internetowych, winny służyć zaznajomieniu z techniką ich tworzenia, a przede wszystkim przekazać i ugruntować podstawową wiedzę z zakresu historii Kościoła, teologii, liturgii, a także pisowni języka religijnego. Media, oprócz pozytywnych aspektów, niosą też zagrożenia i niebezpieczeństwa (powierzchowność, arbitralność przekazu, manipulacja, depersonalizacja, zamazywanie granic między prawdą i fałszem, dobrem i złem itp.). Stąd ważna jest umiejętność świadomego, krytycznego i selektywnego odbioru treści medialnych. Należy edukować wiernych, aby w sposób dojrzały i odpowiedzialny korzystali z mediów, umiejętnie wybierali tytuły i programy, sprzeciwiali się propagowaniu treści moralnie złych i obrażających uczucia religijne. W realizacji tego zadania szczególną troską należy objąć dzieci i młodzież" - zapisano w dokumencie "Kościół a media".

"Wiara potrzebuje nowego zapału, metod i środków wyrazu, aby stała się świadectwem życia o Jezusie, który mnie kocha i oddał swoje życie za mnie. (...)

W centrum nowej ewangelizacji znajduje się parafia, rozumiana nie jako administrator usług religijnych, ale jako wspólnota wspólnot, miejsce spotkania rodzin, wsparcie dla grup czytania słowa Bożego i nowego zaangażowania świeckich, środowisko prawdziwego doświadczenia Kościoła, dzięki sprawowanym i przeżywanym w niej głęboko czynnościom sakramentalnym. (...)

Nowy zapał rodzi się z osobistego spotkania z Jezusem Zmartwychwstałym, które prowadzi do nawrócenia serca. Owocem tego winno być pragnienie przekazywania innym radości wiary. Nowe metody głoszenia Ewangelii powinny odpowiadać mentalności współczesnego człowieka i zmieniać się w zależności od wieku, stylu życia i doświadczenia odbiorców. Nowymi środkami wyrazu, obok zawsze aktualnego świadectwa życia i męczeństwa, są: środki społecznej komunikacji, w tym zwłaszcza nowe media, właściwie zastosowane zasady pedagogiki i mądra apologia wiary. Potrzeba też umiejętności rozeznania aktualnych znaków Ducha Świętego, który działa w Kościele. (...)

Nowa ewangelizacja to nie tylko nowe metody, ale przede wszystkim nowe myślenie ożywiane wiarą. Trzeba wciąż odkrywać sposoby zwiastowania Ewangelii, dostosowane do adresatów. Naszą powinnością jest stwarzanie źródeł, do których można zapraszać spragnionych ludzi i tam umożliwiać im spotkanie Jezusa. Każdemu powierzone jest zadanie dawania niezastąpionego świadectwa, aby Ewangelia mogła wejść w życie wszystkich; dlatego wciąż wymaga się od nas świętości życia. Może ją przekazać tylko ten, kto ma życie, kto żyje Ewangelią - czytamy m.in. w dokumencie o nowej ewangelizacji.

"Sobór Watykański II mianem kultury określił „to wszystko, czym człowiek doskonali i rozwija wielorakie uzdolnienia swego ducha i ciała; stara się drogą poznania i pracy poddać sam świat pod swoją władzę; czyni bardziej ludzkim życie społeczne, tak w rodzinie jak i w całej społeczności państwowej przez postęp obyczajów i instytucji; wreszcie w dziełach swoich w ciągu wieków wyraża, przekazuje i zachowuje wielkie doświadczenia duchowe i dążenia w tym celu, aby służyły one postępowi wielu, a nawet całej ludzkości”.

Kultura tylko wtedy posiada wartość, kiedy sprzyja ludzkiemu rozwojowi, naszemu doskonaleniu i wyzwoleniu. To dlatego tak ważne jest wychowanie człowieka, czyli to, aby żył w prawdzie, czynił dobro, tworzył i kontemplował piękno, a przez to zmierzał  do poznania i miłowania Boga i drugiego człowieka. Wzbogacona wartościami ewangelicznymi kultura „stwarza pomiędzy ludźmi właściwą dla nich więź, stanowiąc o społecznym charakterze ludzkiego bytowania”. (...)

Zachęca się młodzież, aby w swych parafiach, w ramach dialogu ze środowiskami twórców kultury, uczestniczyli w znaczących wydarzeniach kulturalnych. W ten sposób kształtować będą postawę aktywnego uczestnictwa w życiu kulturalno-społecznym" czytamy w dokumencie "Chrześcijaństwo jako kultura".

« 1 2 3 4 5 »
oceń artykuł Pobieranie..

Zapisane na później

Pobieranie listy