Ks. Włodzimierz Piętka: Komu jest potrzebny rozpoczęty właśnie Rok Życia Konsekrowanego?

s. Maksymilina Wesołołowska: Z pewnością, w pierwszej kolejności jest on potrzebny nam: siostrom i braciom zakonnym, ale również świeckim. Jesteśmy w jednym Kościele i wszyscy jesteśmy powołani do świętości. Tu nie ma wyjątków i przywilejów. W tym roku chodzi o to, abyśmy przyjrzeli się naszej tożsamości: kim jesteśmy i dla kogo jesteśmy?

W jaki sposób ten rok będzie przeżywała tak nietypowa wspólnota, jak Wasza: zamknięta za klauzulą, kontemplacyjna?

Ten czas wzywa nas do odnowy życia duchowego. Nasze wspólnoty mają jaśnieć. Mamy dawać świadectwo o życiu duchowym. Wszystkie klasztory kontemplacyjne w Polsce będą uczestniczyły w ”sztafecie modlitwy”: otrzymamy intencje modlitwy, aby się modlić dzień i noc. W ciągu całego roku nasz przasnyski klasztor ma wyznaczonych pięć takich dni.

Jest zachęta, aby w tym roku bardziej poznać życie konsekrowane i zaprzyjaźnić się z klasztorami?

Codziennie doświadczamy, jak ludzie szukają i pragną rozmowy o Panu Bogu, jak potrzebują modlitwy. Wielu potem dziękuje: ”Jak to dobrze, że z siostra można tak porozmawiać o Bogu”, i tym podobne. Tak, świeccy mają prawo przychodzić do nas i dzielić się swoja troską. A my doświadczamy, jak wielu ludzi szuka Boga i życia Ewangelią, wartościami. Na prośby ludzi, my odpowiadamy modlitwą. Prosimy, aby Pan dotknął serca i przemienił od wewnątrz.

Jakie przesłanie płynie dziś z Waszego klasztoru do świata, w którym żyją chrześcijanie?

Życie konsekrowane jest darem ofiarowanym nam przez Boga, aby wszyscy mogli dostrzec to, co jedynie jest potrzebne. W ten sposób dajemy świadectwo o Jezusie w świecie. Myślę, że szczególnym przesłaniem płynącym dziś z klasztorów do świata jest wołanie o wierność powołaniu i charyzmatowi. Przecież świętość – to nie sukcesy, ale wierność. Ona się przejawia w codziennym życiu. Wierność codzienności, wierność słowu Bożemu, powołaniu w działaniu – to wielkie zadanie naszego życia.