Święty w szpitalu przejdź do galerii

- Medycyna była zawsze bliska Janowi Pawłowi II, bo to była wybrana dyscyplina jego brata Edmunda. Całe jego życie: spotkania, serdeczna uwaga dla chorych i lekarzy oraz nauczanie były tego dowodem – mówił prof. Jerzy Woy-Wojciechowski w czasie spotkania w Wojewódzkim Szpitalu Zespolonym. Diecezjalnemu spotkaniu pracowników Służby Zdrowia towarzyszyła postać świętego papieża.

W szpitalnej kaplicy modlono się Koronką do Bożego Miłosierdzia, następnie prof. Jerzy Woy-Wojciechowski wygłosił prelekcję: ”Św. Jan Paweł II i medycyna”. Zaproszony gość przedstawił niektóre statystyki dotyczące pontyfikatu polskiego papieża: odprawił 45 Mszy św. z udziałem chorych, uczestniczył w 113 specjalnych spotkaniach z chorymi, 64 razy odwiedził chorych w szpitalach, 10 razy spotkał się z trędowatymi, w tym 7 razy w leprozoriach, udzielił 121 audiencji środowiskom lekarskim, ustanowił Światowy Dzień Chorego i duszpasterstwo Służby Zdrowia, które zostało podniesione do rangi papieskiej rady. Sam Jan Paweł II spędził 164 dni w szpitalu. Mówiąc o ostatnich dniach życia papieża, prof. Woy-Wojciechowski zwrócił uwagę, że swym przeżywaniem odchodzenia, Jan Paweł II głosił wielka katechezę o życiu i uczył o misterium śmierci.

W dalszej części spotkania zachęcano do podpisywania deklaracji wiary. – Zachwycamy się papieżem, ale jak realizujemy w życiu jego nauczanie? – pytano na sali.

W czasie Mszy św. wprowadził do kaplicy św. o. Pio relikwie św. Jana Pawła II. Dokonał również poświęcenia dwóch nowych obrazów, przedstawiających dwóch świętych: papieża z Polski i kapucyna z San Giovanni Rotundo. Poświęcił również 30 różańców, które będą się znajdowały w szpitalnej kaplicy, do dyspozycji odwiedzających to miejsce.

W kazaniu bp Piotr Libera przypomniał, że przysięga Hipokratesa, składana przez osoby rozpoczynające wykonywanie zawodu lekarza, uznaje za najwyższą wartość dobro drugiego człowieka, a więc osoby dotknięte chorobą, dźwigające krzyż cierpienia. - To właśnie specyfikuje zawód medyczny, że podmiotem jego działania jest osoba ludzka. Działalność medyczna opiera się bowiem na relacji międzyosobowej, która obejmuje: z jednej strony człowieka chorego i potrzebującego pomocy, z drugiej zaś pracownika służby zdrowia, który okazuje pomoc, sprawuje opiekę i leczy chorego.