- To na tobie spoczął miłosierny wzrok Jezusa i dlatego stoisz tu dzisiaj, a za chwilę padniesz przed Nim na posadzkę katedry w geście pokory i wdzięczności. Nie zapomnij nigdy tej chwili! Jeśli nie zapomnisz, będziesz potrafił być jak Twój Mistrz ubogim i miłosiernym i nigdy nie zniechęcisz się w byciu ubogim i miłosiernym. Niech tak będzie już od dzisiaj, od jutra. Nie kupujcie więc z otrzymanych darów prymicyjnych luksusowych samochodów. Nie zachęcajcie ich do tego - kochani krewni - choćby was, waszą rodzinę było na to stać. Pamiętajcie, o czym mówił biskup w godzinie święceń, o co prosił!

- Jeśli czujesz taką potrzebę, kup sobie skromne, niewielkie, niewyróżniające się ani ceną, ani marką, ani gabarytami auto, a resztę przeznacz na dobry komentarz biblijny, na rzutnik multimedialny, którego użyjesz na katechezie lub podczas homilii, na pielgrzymkę do Ziemi Świętej, na pomoc misjonarzowi, na pomoc komuś bardzo biednemu na Twojej pierwszej placówce, na przykład, wielodzietnej rodzinie – apelował biskup.

Przestrzegał również księży: - Od początku też strzeżcie się światowości: wyróżniania się ekstrawaganckim strojem czy fryzurą, czerpania satysfakcji ze znajomości z wielkimi tego świata, z brania udziału w świeckich imprezach pomiędzy VIP-ami, z robienia w Kościele czy w świecie czegoś na kształt kariery. Niech Was Bóg broni od robienia kariery i od światowości! Nie wstydźcie się za to być wrażliwymi wobec osób starszych, chorych, niepełnosprawnych, zagubionych – miejcie dla nich zawsze otwarte serca i kieszenie – prosił w katedrze biskup płocki.

Mówił im o roli posłuszeństwa w kapłańskim życiu i jego owocach: - Bądźcie złączeni więzami miłości ze swoim biskupem. Jedność z każdorazowym biskupem - bez tysięcy wstępnych warunków; posłuszeństwo mu - bez filozofowania; prostota w relacji z nim i z ks. proboszczem, do którego was pośle - bez rozczarowania i pretensji, to punkt wyjścia waszego pokoju serca i duszpasterskiej skuteczności. Miejcie zawsze przed oczami przykład Dobrego Pasterza.

Następnie każdy z kandydatów do święceń swe złożone dłonie składał w dłonie biskupa i przyrzekał mu cześć i posłuszeństwo. Sugestywnym momentem święceń był śpiew litanii do Wszystkich Świętych. W tym czasie kandydaci do święceń leżeli na posadzce katedry. Następnie biskup płocki włożył na każdego z nich ręce i odmówił modlitwę konsekracyjną.

Ubrani w stułę i ornat – strój właściwy kapłanom – zostali namaszczeni Krzyżmem św. oraz otrzymali z rąk biskupa patenę z chlebem i kielich z winem. Biskup przekazał im również pocałunek pokoju.

- Niech wasze dłonie ”zakwitną” Bożymi dziełami – życzył bp Libera neoprezbiterom. Nowowyświęceni kapłani zawierzyli swą posługę opiece św. Jana Pawła II.