Katecheza o świętości

W latach 70. kardynał z Krakowa trzykrotnie wracał do naszej diecezji. Ciekawe są zapiski z 1971 r. o katechezie, którą przyszły papież wygłosił w Płocku. Wojtyła mówił o Maryi, Matce Kościoła, i o zakończonym niedawno Soborze Watykańskim II: ”Zdajemy sobie sprawę z tego, że Kościół współczesny ma do spełnienia olbrzymie zadanie, które uświadomił nam Sobór Watykański II. Żeby streścić krótko treść Soboru, trzeba powiedzieć, że w świetle jego nauki Kościół ma posłannictwo jak gdyby wewnętrzne i zewnętrzne. Wewnętrzne - w sobie samym. Polega ono na tym, ażeby służąc Bogu, jednocząc się z Chrystusem w Duchu Świętym, uświęcać nie tylko człowieka – osobę, ale także wszystkie ludzkie wspólnoty: małżeństwa, rodziny, społeczeństwa, narody, wreszcie ludzkość całą. Uświęcać to znaczy łączyć z Bogiem, który jest źródłem świętości, i nie może świętość inaczej stać się udziałem człowieka, czy też ludzi, wspólnot ludzkich i społeczeństw, jak tylko na tej zasadzie, że zstępuje ona ku człowiekowi od samego Boga. Pośrednikiem zaś, jedynym kapłanem, który łączy nas z Bogiem wciąż, jest Jezus Chrystus”.

Kard. Wojtyłę z Płocka i Czerwińska dobrze pamięta ks. Józef Śliwka, ówczesny kanclerz Kurii Diecezjalnej.

- Asystowałem w czasie przemówień kardynała. Towarzyszyłem mu, gdy spacerował po Płocku, przy katedrze. Był bezpośredni, żartobliwy, a jednocześnie poważny, zamyślony, zainteresowany tym, co mówiłem o katedrze i historii. Ważył słowa, łączył fakty, historię - wspomina ks. Śliwka.

Oprócz wizyt kardynała w diecezji, warto wspomnieć o płockiej rewizycie w Krakowie. 7 i 8 maja 1974 r. ponad 120 księży z bp. Sikorskim udało się z pielgrzymką jubileuszową do Krakowa, do grobu św. Stanisława - głównego patrona diecezji płockiej. Wszystko odbywało się w ramach jubileuszu 900-lecia istnienia diecezji. Kardynał modlił się razem z księżmi na Wawelu i przyjął ich w swojej rezydencji. Później pisał do bp. Sikorskiego o ”dobrze zorganizowanej i udanej pielgrzymce, która była również i naszym głębokim przeżyciem duchowym oraz zbudowaniem duchowieństwa i wiernych Kościoła Krakowskiego”.