Ad limina jak rekolekcje

Co jest więc istotą wizyty ad limina apostolorum?

Przeżywam te dni jako swoiste rekolekcje. Nawiedzam cztery papieskie bazyliki. Na przykład, w środę na Lateranie odprawiłem Mszę św. w intencji naszego seminarium duchownego: jego alumnów i wychowawców oraz powołań do służby Bożej. Przede wszystkim, mam wiele czasu na osobistą modlitwę i lekturę. Mieszkając pod jednym dachem z ojcem świętym, w Domu św. Marty, modlę się w tej samej kaplicy co on, korzystam z okazji do adoracji Najświętszego Sakramentu. Następnie - ad limina to spotkania z innymi polskimi biskupami, wspólne modlitwy i rozmowy, oraz okazja do spojrzenia na nasze sprawy z perspektywy Rzymu. To również spotkania w kongregacjach i papieskich radach. Gdy mówimy o naszych polskich inicjatywach, np. dotyczących relacji z muzułmanami czy Żydami, znajdują one szczere zainteresowanie i docenienie. Z drugiej strony otrzymujemy cenne wskazówki i informacje. Jest to bogata wymiana doświadczeń, wzajemne ubogacanie się.

Ta wizyta ma miejsce przy relikwiach, przy grobie bł. Jana Pawła II w bazylice watykańskiej, w przygotowaniu do jego kanonizacji? W jaki sposób powinniśmy się przygotować do przyjęcia daru nowego świętego – polskiego papieża w naszej diecezji?

Przyłóżmy ucho i serce do jego nauczania, zwłaszcza do katechez głoszonych w czasie pielgrzymek do Polski. Jego słowo prowadziło nas przez 27 lat, tym bardziej teraz staje się żywą wskazówką. Słuchajmy i czytajmy bł. Jana Pawła II!