Pod płaszczem z krzyżem przejdź do galerii

O historii miechowitów, czy księży krzyżaków – bo tak w minionych wiekach mieszkańcy Rypina zwali bożogrobców, mówiono w czasie sesji historyczno-naukowej. - Zakonnicy mieli za sobą długą tradycję rycerską, zawiłe dzieje z Ziemi Świętej i historię obrony Grobu Bożego w Jerozolimie. Swą tradycją sięgali jednak jeszcze dalej, aż do osoby apostoła św. Jakuba Młodszego. To, co zostało po bohaterskich rycerzach średniowiecza to przede wszystkim wartości duchowe i wskazania moralne: to prawość, odwaga, cnoty i wiara – mówił dr Jan Wudarczyk z Miechowa.

Przypomniano również, że pierwsza i największa fundacja zakonników znajdowała się w Starorypinie, w 1323 roku. Tam właśnie zbudowano dla nich niewielki kościół i szpital dla ubogich. Gdy powstało nowe miasto, zakonnicy zostali przeniesieni na wzgórze, gdzie wznieśli kościół Świętego Ducha. Przetrwał on do 1941 roku, gdy został zburzony przez hitlerowców. Bożogrobcy przez ponad 500 lat w Rypinie opiekowali się dwoma kościołami, prowadzili szpital i karczmę. Przetrwali tu aż do kasaty za papieża Piusa VII. Nastąpiła ona w 1827 roku. Na ziemi dobrzyńskiej były jeszcze dwie inne fundacje bożogrobców: w Górznie i Suminie.

- Cechą charakterystyczną kanoników regularnych był kult Męki Pańskiej. Wraz z duchowością pasyjną, prowadzonymi dziełami miłosierdzia, bożogrobcy nieśli potężny potencjał cywilizacyjny, tradycję i historię – mówił dr Paweł Ptaszyński.

Obchody jubileuszu bożogrobców były również okazją do podjęcia dyskusji nad historią początków miasta i wyglądu XIV-wiecznego grodu w Starorypinie, przy którym osiedli bożogrobcy. Paweł Moszczyński z Warszawy przedstawił wizualizację wirtualną średniowiecznego grodu i kościoła bożogrobców.