Namaszczeni duchem Franciszka

Kilkuset księży, wraz z biskupami Piotrem Liberą i Romanem Marcinkowskim, odnowiło przyrzeczenia kapłańskie w czasie Mszy Krzyżma w płockiej katedrze.

Bp Libera przypomniał, że tegoroczny Wielki Post był szczególny. – Wszyscy powinniśmy dzisiaj, w kapłański Wielki Czwartek, gorąco podziękować Duchowi Świętemu za dar tego Wielkiego Postu 2013 r. Tak wielu ludzi, często wyziębionych jak tegoroczna wiosna, zwróciło na nowo uwagę na chrześcijaństwo. Tak wiele serc zostało poruszonych podczas konklawe i taki wielki dar w osobie papieża Franciszka otrzymaliśmy! Bądź za to wszystko uwielbiony, Duchu Święty, „Dawco darów mnogich”!

Następnie nawiązał do listu, który biskupi polscy skierowali do księży o „pilnej potrzebie świadków wiary”. W nim znajduje się stwierdzenie: „Przyprowadzimy do Boga naszych braci i siostry nie przez wielomówstwo i elokwencję, ale przez pokorne, autentycznie ewangeliczne życie. To ono jest najskuteczniejszym sposobem przekonywania, ponieważ uwiarygodnia nasze słowa i nadaje im właściwą moc. Słowa pozbawione świadectwa ewangelicznego życia nie tylko straciłyby na wartości, ale podważałyby wiarygodność głoszonej Ewangelii”.

Biskup zauważył, że osoba nowego papieża Franciszka i jego „simplicitas” – prostota, przejrzystość w wierze, w wyjściu do ludzi i we wzajemnych relacjach są mocnym przesłaniem do księży na Wielki Czwartek 2013 r. – W tym będzie sprawdzać się w nadchodzących latach wiarygodność naszej kapłańskiej służby – powiedział bp Libera. I wyjaśniał: – Może właśnie „simplicitas” – prostota jest wyzwaniem dla nas wszystkich u początków XXI wieku? Wyzwaniem dla biskupów, dla kapłanów – pracowników kurii i profesorów, dla księży proboszczów i wikariuszy? Prostota w przeżywaniu kapłaństwa jako daru Bożego miłosierdzia, która potem przejawi się w podejściu do tej wielkiej godności, do swojej wiedzy, do swojej władzy bez wyniosłości i pychy; prostota w wierze i modlitwie, wyniesionej z naszych pobożnych  rodzin; prostota w pełnym dobroci i miłosierdzia obcowaniu z ludźmi prostymi i ubogimi; prostota w zauważaniu drugiego, we współczuciu z nim wobec jego samotności, jego zranień, jego starości; prostota przejawiająca się w szczerości i poczuciu humoru, także wobec samego siebie; prostota w ubiorze, w wystroju plebanii i korzystaniu ze środków komunikacji.

Odwołując się do zawołania z herbu papieża Franciszka, bp Libera przypomniał, że każdy ksiądz i biskup może się odnaleźć w prawdzie o Bożym miłosierdziu: – Sam z siebie jestem tylko biednym celnikiem, a jestem, kim jestem: biskupem, kapłanem, diakonem tylko i wyłącznie z miłosierdzia i powołania mojego Pana... Ex misericordia divina – jesteś tym, kim jesteś. Rozumiesz tę prawdę, bracie? Żyjesz nią?? – pytał księży retorycznie biskup.