Synod jak mozaika

Już jest po sympozjum płockiego seminarium, na którym bp Dajczak przypomniał prostą prawdę, że człowiek wierzący nigdy nie powinien mówić: „nie da się”. Było inne spotkanie, na którym biskup powiedział do świeckich: „powiedzieć o was »współpracownicy«, to za mało. Jesteście naprawdę »współodpowiedzialni« za Kościół”. Były wreszcie przeglądy piosenki religijnej i setki rozśpiewanych dzieci i młodzieży na Płockiej Stanisławówce oraz w Gralewie.

Dla przykładu, przywołałem trzy różne wydarzenia z ostatnich dni, na których padały mądre słowa i diagnozy o Kościele, i te na których widziałem prawdziwy entuzjazm.

Ktoś powiedział, że wszystko, co teraz robimy w diecezji, po otwarciu synodu, staje się "synodalnym doświadczeniem". A więc nie tylko zaprotokółowane spotkanie rady parafialnej, czy Akcji Katolickiej, ale też sympozjum, pielgrzymka do świątyni Roku Wiary, a nawet przegląd piosenki - jest synodem! On teraz może przypomina nieczytelną mozaikę. Stanie się zrozumiała, gdy każdy doda choćby szczyptę swej wiary, pytań i entuzjazmu.