Przasnyskie portrety
„Nie chcę, by życie było byle jakie” – życiowe motto jezuity, o. Józefa Majkowskiego przypomniano podczas spotkania w Muzeum Historycznym w Przasnyszu.
Ósme ze spotkań „Przasnyskie portrety” miało podwójnie rocznicowy charakter. Odbyło się niemal dokładnie w 97. rocznicę urodzin o. Józefa Majkowskiego, a zarazem ćwierć wieku po jego śmierci. Sylwetkę niezwykłego kapłana przedstawił licznie zgromadzonej w Muzeum Historycznym publiczności w multimedialnej prezentacji jego bratanek, Janusz Majkowski z Warszawy.
O. Józef urodził się we wsi Chodkowo–Załogi w parafii Płoniawy. Wykładał psychologię religii na Katolickim Uniwersytecie Lubelskim i na jezuickim Bobolanum. Zasłynął jednak przede wszystkim jako legendarny duszpasterz akademicki. Przez 30 lat kierował ośrodkiem duszpasterskim „Dąb” przy jezuickim kościele św. Andrzeja Boboli w Warszawie. Historyk zakonu, ks. Felicjan Paluszkiewicz, pisał, że o. Józef „według reguł Ewangelii formował młodą inteligencję polską”. Bardzo liczna grupa jego uczniów trzyma się z resztą nadal razem i spotyka po dziś dzień. Od 1980 r. o. Józef należał do zespołu redakcyjnego radiowej Mszy św. w kościele Świętego Krzyża w Warszawie. Jest on także autorem wielu publikacji, m.in. znakomitej biografii św. Stanisława Kostki. Napisał również ponad 150 pieśni i piosenek religijnych, z których najbardziej znanym utworem jest „Matko Boża z Betlejemu”.
Wojciech Ostrowski
