Wbrew pozorom „Słowo ze Srebrnej Góry” nie dotyczy tylko reminiscencji po półrocznym pobycie biskupa w pustelni kamedulskiej, lecz jest także próbą głębszego, czasami nieoczywistego spojrzenia na znane i mniej znane, zwykłe i niezwykłe miejsca w naszej diecezji. W tym ujęciu Płock mówi swoją katedrą, Zakroczym jest „honoracki”, a Serock „wojciechowy” – dla zaznaczenia świętych patronów tych miejsc. Zapiski o różnych miejscach naszej diecezji są w rzeczywistości fragmentami kazań, które przy różnych okazjach biskup płocki wygłaszał w tych miejscach, odnosząc się do ich historycznej i duchowej tożsamości.