Faktycznie. W EDK idzie  się nocą, po ciemku, w przenikliwym, wczesnowiosennym zimnie. Asfaltem, polami lub leśnymi duktami. Często po nierównym, uciążliwym podłożu, w dodatku podmokłym i błotnistym o tej porze roku. Bez rozmów, bo obowiązuje reguła milczenia. I tak przez około 40 km, przedzielonych 14 stacjami Drogi Krzyżowej, wyznaczanych zwykle przy kapliczkach i krzyżach przydrożnych. Paradoksalnie ta wielkopostna propozycja, ekstremalna już z samej nazwy, przyciąga coraz więcej osób.