Parafianie wyszogrodzcy, władze samorządowe i ponad 80 księży z biskupem Romanem Marcinkowskim uczestniczyli w pogrzebie ks. kan. Zenona Glicnera. Trumna kapłana została ustawiona w kościele nieopodal pustego grobu Pańskiego, przy niej płonął paschał i stała figura Chrystusa Zmartwychwstałego. Wielkanocne przesłanie tego pogrzebu podkreślały śpiewy chóru parafialnego i części stałe Mszy św. wyśpiewane po łacinie. Wszak, jak podkreślano, ks. kanonik zawsze troszczył się o piękno liturgii, a zwłaszcza o śpiew. I choć wyszogrodzki kościół jest cały w rusztowaniach, bo trwa gruntowny remont, to jednak ten pogrzeb - jak podkreślał biskup i świeccy przemawiający na zakończenie liturgii - był ukazaniem dobra, które przez ręce tego księdza dokonało się w mieście i parafii. Jak podkreślono, ks. kan. Glicner był drugim od wojny proboszczem, który został pochowany na miejscowym cmentarzu. Pierwszym był ks. Michał Serafin, zamordowany przez Niemców w Płocku w 1942 r.

- Jesteśmy przeznaczeni do życia, choć nasze ciało umiera. Ważna jest jakość naszego życia, abyśmy po śmierci nie spalili się ze wstydu. Chodzi bowiem o to, abyśmy żyli dla Boga i dla innych ludzi. Ta misja jest wpisana zwłaszcza w powołanie kapłańskie i była udziałem ks. kan. Zenona - mówił w kazaniu pogrzebowym biskup Roman Marcinkowski. Przypomniał zasługi zmarłego dla diecezji płockiej, zwłaszcza w okresie jego pracy w kurii i w wydawnictwie diecezjalnym. - Mimo trudności stawianych przez ówczesne komunistyczne władze, on swą cierpliwością i gorliwością, kompetencją i konsekwencją osiągnął bardzo wiele. Nasze Płockie Wydawnictwo Diecezjalne, pod jego kierownictwem, było jednym z pięciu koncesjonowanych wydawnictw katolickich w Polsce. Mimo tak wielu trudności, dzięki niemu, mieliśmy naprawdę duże osiągnięcia na rynku wydawniczym w kraju - zwrócił uwagę biskup Roman. O zasługach duszpasterskich i gospodarczych zmarłego w Wyszogrodzie mówili przedstawiciele parafii i miasta.

Ks. kan. Czesław Zenon Glicner urodził się 11 września 1939 w Rzeczycy (obecnie diecezja łowicka). Wstąpił do Metropolitarnego Seminarium Duchownego w Warszawie, ale po trzech latach studiów przeniósł się do Wyższego Seminarium Duchownego w Płocku. Święcenia kapłańskie przyjął w 1964 r. z rąk biskupa Bogdana Sikorskiego w płockiej katedrze.
Pracował duszpastersko jako wikariusz w parafiach: Różan (1964-1968) i w katedralnej św. Zygmunta w Płocku (1968-1971). Mianowany następnie pracownikiem Kurii Diecezjalnej Płockiej pełnił funkcje notariusza, redaktora Miesięcznika Pasterskiego Płockiego, dyrektora Płockiego Wydawnictwa Diecezjalnego, korespondenta diecezjalnego do czasopism katolickich w Polsce. W 1987 r. został mianowany proboszczem parafii Wyszogród i dziekanem dekanatu wyszogrodzkiego. W 2013 r. przeszedł na emeryturę. Był kanonikiem honorowym Kapituły Kolegiackiej Pułtuskiej.
W grudniu ubiegłego roku poważnie podupadł na zdrowiu. Trafił do szpitala w Płocku, a następnie do Domu Seniora Leonianum w Sikorzu k. Płocka. - Miał silną wolę życia, ale stan choroby i niewielka poprawa stanu zdrowia uświadomiły mu, że musi przygotować się do wieczności - powiedział o nim na pogrzebie biskup Marcinkowski.
Ks. kan. Z. Glicner zmarł 7 kwietnia 2024 r. Odszedł do Pana w wieku 85 lat, w 60. roku kapłaństwa.