Nowa sukienka i korony ozdobiły obraz Matki Bożej w Daniszewie. W 25. rocznicę konsekracji kościoła poświęcił je bp Mirosław Milewski.
W długiej i bogatej historii parafii Daniszewo wiele wątków zatoczyło koło. Nie ma już dawnego, drewnianego kościoła, ale we wnętrzu nowej świątyni, konsekrowanej 25 lat temu przez ówczesnego biskupa płockiego Zygmunta Kamińskiego, znalazły się zabytkowe ołtarze i obrazy ze starej świątyni. Niestety, nie ma też bardzo czczonego w Daniszewie od wieków obrazu Matki Bożej z ołtarza głównego, ale jego kopia odbiera nie mnie czci.
- W naszej parafii zwycięża miłość do Matki Bożej. Wielką i nieodżałowaną stratą była kradzież tego wysokiej klasy zabytku niemal 20 lat temu, ale parafianie chcieli, aby również jego kopia, podobnie jak niegdyś oryginał, była otoczona ich wotami i miłością. Dlatego wykonaliśmy srebrną sukienkę i pozłacane korony wotywne. Wyrazem pobożności maryjnej, która wciąż jest żywa i rozwija się w parafii, jest pięć kół różańcowych, które powstały w ostatnim czasie, w tym jedno pw. Matki Bożej Daniszewskiej w samym Daniszewie - mówi ks. proboszcz Andrzej Konwerski.
Nowe szaty i korony dla Matki Bożej z Dzieciątkiem zostały poświęcone przez bp. Mirosława Milewskiego w niedzielę 7 listopada. Ta uroczystość była związana z 25. rocznicą poświęcenia kościoła zbudowanego staraniem ks. prał. Tadeusza Zbornego i parafian.
Po kilku miesiącach jego nieobecności wierni na nowo zobaczyli uroczyście odsłaniany wizerunek Matki Bożej. To była wzruszająca chwila, której towarzyszyło wielkie skupienie, a oczy wszystkich były zwrócone na obraz. Chyba niemal wszyscy wierni dali temu wyraz również na zakończenie liturgii, gdy tłumnie podeszli do obrazu, aby obejść ofiarę za ołtarzem.
W czasie Mszy św. bp Milewski nawiązał do Ewangelii o ubogiej wdowie (Mk 12, 38-44), odczytanej w czasie liturgii. - Jakże inspirująca i godna naśladowania jest postawa ubogiej wdowy! Ofiarowała ona w gruncie rzeczy całe swoje utrzymanie - w jakimś sensie ofiarowała całą siebie. Z Bożej perspektywy nie jest ważne, czy daje się dużo, czy mało. Nie chodzi o ilość, ale o wartość i czystość intencji. Dziękuję wam, że przed 25 laty ofiarowywaliście na rzecz budowy świątyni to, co wtedy mieliście: najpierw swoje modlitwy i życzliwość, konkretne czyny i pomoc, gdy była potrzebna, i ofiary materialne na budowę. To wszystko przyczyniło się do powstania kościoła parafialnego w tak krótkim czasie zaledwie dwóch lat - mówił biskup.
- Proszę, byście często korzystali z tego, co oferuje wam ten duchowy dom. Proszę was, byście tego budowania w wymiarze duchowym nigdy nie zaprzestawali. Niech kamienie materialne ciągle pięknieją, jaśnieją blaskiem dzięki remontom i trosce o ich utrzymanie, ale bardziej troszczcie się o te kamienie, którymi wy jesteście. (…) Wybierajcie Jezusa i stawiajcie w centrum Jego krzyż i Jego nauczanie. U Niego, przed tabernakulum, szukajcie pociechy w każdej sprawie, a zwłaszcza, gdy pojawia się problem, który przerasta człowieka: choroba, śmierć kogoś bliskiego, kłopoty rodzinne czy utrata pracy. Pamiętajcie w tym miejscu - świątyni, którą Mu wybudowaliście - Bóg za wami tęskni! Ten wasz 25-letni kościół parafialny, to miejsce, to jest wasz "szpital polowy". Przyjmowane tu przez was sakramenty i doświadczenie wspólnoty Kościoła, to właśnie - duchowe lekarstwa. Troszczcie się o wasze duchowe zdrowie. Pamiętajcie, że gdzie jest Bóg i Kościół, tam jest przyszłość człowieka - akcentował biskup Mirosław.
Parafia Daniszewo powstała prawdopodobnie w XII-XIII wieku. Pierwsza wzmianka źródłowa o kościele pochodzi z 1389 roku. Parafia miała słynnych proboszczów: w połowie XV wieku urząd ten pełnił późniejszy biskup płocki Ścibor z Gościeńczyc. Ponieważ pierwsza świątynia była się w bardzo złym stanie, w połowie XVI w. wybudowano nową. Po jej pożarze w 1713 r. wybudowano nowy, drewniany kościół. Mimo remontów pod koniec XX w. świątynia nie nadawała się do dalszego użytkowania. Ksiądz proboszcz Tadeusz Zaborny rozpoczął starania o budowę nowego kościoła.
Po uzyskaniu odpowiednich zezwoleń wiosną 1994 r. przystąpiono do budowy nowego kościoła. W kwietniu 1994 r. rozpoczęto kopanie fundamentów, zaś w czerwcu tego samego roku wmurowano przywieziony z Góry Przemienienia kamień węgielny, który poświęcił biskup płocki Zygmunt Kamiński.
5 czerwca 1994 r. w starym kościele została odprawiona ostatnia Msza św. A Najświętszy Sakrament został przeniesiony do kaplicy na plebanii, gdzie odtąd sprawowane były Msze św. w dni powszednie, zaś w niedziele przy ołtarzu polowym.
W niedzielę Chrystusa Króla, 20 listopada 1994 r., w murach nowego kościoła została odprawiona pierwsza Msza św. Wciąż jednak trwały prace budowlane i wykończeniowe. 4 listopada 1995 r. do nowego kościoła wprowadzono obraz Matki Bożej.
Nowa świątynia jest wiernym odtworzeniem starego kościoła z I połowy XVIII wieku. 27 października 1996 r. kościół został konsekrowany przez biskupa płockiego Zygmunta Kamińskiego i otrzymał tytuł Matki Bożej Królowej Polski.