Dla tych, którzy go znali, pozostanie wzorem zakonnika i kapłana bez reszty oddanego Kościołowi i swojej wspólnocie zakonnej. Współpracownik w redakcji Biblii Tysiąclecia i Biblii Poznańskiej, z dużym dorobkiem naukowym, pozostał człowiekiem wielkiej dobroci i skromności.

Wychowanek o. Bernarda

Trwale związał się z przasnyskim klasztorem pasjonistów. „Tu spędziłem prawie wszystkie lata mojego życia zakonnego w Polsce” – pisał w swoich wspomnieniach „Rzut oka na przeszłość”. Stanisław Stolarczyk, w zakonie o. Michał od Wniebowzięcia NMP, urodził się 12 lipca 1916 r. w Jastrząbce, w parafii Brodowe Łąki, należącej wówczas do diecezji płockiej. Z rodzinnej tradycji kurpiowskiej, w której czytało się „Żywoty świętych” ks. Piotra Skargi, wyniósł szczere przywiązanie do Kościoła, żywą religijność, stałość charakteru i prostotę w codziennym postępowaniu.

Cechy te, a także zdolności i pracowitość dostrzegł Jan Karwowski, kierownik szkoły powszechnej, dzięki któremu o. Michał trafił do Niższego Seminarium Zakonnego pasjonistów w Przasnyszu. „Rozpoczynał się nowy okres mojego życia w nieznanym środowisku. Dla chłopca, który żył w wiosce, do której w tamtych czasach trudno się było dostać, był to wielki przełom. Dzięki Bogu, wszystkie trudności zostały szczęśliwie pokonane, zaaklimatyzowałem się dobrze w nowym otoczeniu, spotykając się z przejawami wielkiej dobroci i zrozumienia” – napisze po latach. Jego duchowym opiekunem został Zygmunt Kryszkiewicz, dziś sługa Boży o. Bernard.

Przasnysz obok Rzymu

Od 1960 r. o. Michał podejmuje współpracę z redakcją Biblii Tysiąclecia, dokonując korekt niektórych ksiąg Starego Testamentu. Później uczestniczy także w pracach nad Biblią Poznańską, do której tłumaczy dużą część psalmów. Na uwagę zasługuje także własna praca teologiczno-pisarska o. Michała, która obejmuje wiele pozycji poświęconych problematyce biblijnej i duchowości pasyjnej. W ostatnich latach życia poświęca wiele uwagi zbieraniu świadectw i dokumentów o osobie sługi Bożego o. Bernarda Kryszkiewicza, swojego seminaryjnego socjusza, o którym napisał również kilka publikacji. Aby poznać benedyktyńską pracowitość o. Michała, warto wspomnieć jego zostawione w maszynopisach prace: osobisty, pisany po łacinie dziennik „Per singulos dies”, zakonny miesięcznik formacyjny „Słowo Krzyża”, tomy kazań i konferencji duchownych dla księży, zbiory wierszy. Cieszył się z ważnych wydarzeń w życiu diecezji płockiej, takich jak peregrynacja obrazu Matki Bożej Częstochowskiej, obchody rocznicy śmierci św. Stanisława Kostki w Rostkowie w 1967 r., koronacja obrazu Matki Bożej Przasnyskiej w 1977 r.