Nowy numer 13/2024 Archiwum

Katecheza o życiu

Są na naszych cmentarzach miejsca, przy których szczególnie ból łączy się z nadzieją. To pomniki dzieci utraconych.

Pomniki i miejsca pochówku dzieci zmarłych przed narodzeniem znajdują się na zabytkowej nekropolii w Płocku, cmentarzu parafialnym w Płońsku, w parafiach w Gzach, w Baboszewie i Bielsku. W ich powstanie angażowali się często sami rodzice, którzy utracili potomstwo. Piękna i czuła jest ich symbolika, na którą składają się m.in. motywy serca, postaci maleńkiego dziecka, otaczanego opieką, rozparte ramiona krzyża. Charakterystyczny brak imion i nazwisk, które zwykle wypełniają tablice nagrobne, tu zastępują pełne pocieszenia słowa, cytaty z Pisma św.

Na pierwszym w diecezji pomniku dzieci utraconych w Płocku, przeczytamy słowa: „Zanim ukształtowałem cię w łonie matki, znałem cię…” (Jr 1,5). Piękny fragment z ksiąg prorockich znalazł się na „pomniczku”, na cmentarzu w Bielsku: „Czyż może niewiasta zapomnieć o swym niemowlęciu ta, która kocha syna swego łona? A nawet gdyby ona zapomniała, Ja nie zapomnę o tobie.” (Iz 49,15).

Pomniki te są wymownymi symbolami, które przypominają, że dzieci, którym nie było nawet dane zobaczyć światła dziennego, żyją teraz w Bogu. Na naszych cmentarzach są szczególną katechezą o wartości i godności życia ludzkiego od poczęcia do naturalnej śmierci. Odwiedzając nasze nekropolie pamiętajmy w modlitwach o tym najmniejszych dzieciach, które żyły tak krótko, w łonach swoich mam.

« 1 »
oceń artykuł Pobieranie..

Zapisane na później

Pobieranie listy