Otrzyjcie już łzy, płaczący... przejdź do galerii

5. ”<<Podnieś tutaj swój palec i zobacz moje ręce. Podnieś rękę i włóż ją do mego boku, i nie bądź niedowiarkiem, lecz wierzącym». Tomasz Mu odpowiedział: «Pan mój i Bóg mój!»”. Ukojenie przyniosła adoracja Najświętszego Sakramentu w seminaryjnej kaplicy. Oddałeś wtedy wszystkie myśli i wątpliwości Panu Bogu. I poprosiłeś o święcenia. Nie miałeś jeszcze zdanych wszystkich egzaminów, nie odbyłeś ”kanonicznych” rekolekcji. Ale nie miałem najmniejszych wątpliwości, że swoim stylem przeżywania cierpienia zaliczyłeś z najwyższą oceną egzamin do kapłaństwa; że w Ogrójcu swoich zmagań przeżyłeś najwymowniejsze rekolekcje. Miałem tylko jedną wątpliwość, co dalej ... Po rozmowie z braćmi kapłanami i na modlitwie doszedłem do rozeznania: poślę Cię do pierwszej placówki parafialnej w diecezji, do katedry. Znajdziesz tu wrażliwego proboszcza (o, jakże wrażliwego, od początku do końca, gdy trzymał Cię z rękę w godzinie Twojego umierania i czuł, że jest KTOŚ, kto nad tym czuwa); znajdziesz tu współbraci wikariuszy, znajdziesz serdeczną wspólnotę.

Piotrze - powiedziałem Ci wtedy - usłuż swoim cierpieniem przy katedralnym ołtarzu, w konfesjonale, na rozmowie... I na koniec Mszy Święceń wręczyłem Ci nominację. Taką samą, jaką otrzymuje każdy neoprezbiter... Usłużyłeś... Ile razy pytano Cię w tych miesiącach, tygodniach: ”Piotrze, jak się czujesz?”, niemal zawsze z Twoich ust, ust wycieńczonego, często zmęczonego bezsenną nocą neoprezbitera, padała ta sama odpowiedź: ”Dobrze, dobrze się czuję... Jadę do katedry, odprawię Mszę Świętą, potem będę spowiadał”.

Ilu ludzi doznało łaski Bożego Miłosierdzia, klękając przy Twoim konfesjonale? Wdrapując się po stromych seminaryjnych schodach na Golgotę Jego cierpienia? Spotykając Cię na korytarzu „Caritasu” czy na Winiarach, żegnając się z Tobą w Szpitalu Świętej Trójcy? Ilu potrafi dzięki temu na nowo wyznać: ”Pan Bóg i mój”? Festiwal młodych ... Po Apelu Jasnogórskm podchodzi do mnie młodziutka dziewczyna... ”Proszę Księdza Biskupa, co z Księdzem Piotrem?”. ”A ty go znasz?” ”Tak, proszę Księdza Biskupa, należę do oazy w parafii katedralnej... Ksiądz Piotr przychodził do nas, rozmawiał, kupił nam ciastka, interesował się...”. Marzyłeś nawet, że w wakacje pojedziesz w góry z tą czy inną wspólnotą oazową...