Tyle zła, nagminnie pokazywanego w każdym dzienniku telewizyjnym, w setkach programów przez tych, którzy jeszcze całkiem niedawno wierzyli w bożka o imieniu postęp, a dzisiaj nie wierzą już w nic...  I to swoje "nic" - nihilizm, poczucie bezsensu niosą w świat, zrażając nim miliony młodych, oferując w zamian tanią erotykę, narkotyki, religię zakupów, gwiazdorstwa...

- Udziel, Jezu, swojego pocieszenia tym, którzy nie wiedzą lub nie chcą wiedzieć, że cierpiałeś z nimi i dla nich.

- Udziel pocieszenia tym, którzy stracili nadzieję na wyleczenie; dręczonym przez samych siebie w straszliwych depresjach; opuszczonym przez najbliższych, zapomnianych, wyrzuconych jak bezużyteczne przedmioty...

Ktoś z nich powiedział mi niedawno: „Jak dobrze spotkać na drogach cierpienia Krzyż przez wielkie "K".

Jest jeszcze w tym świecie straszliwe zło, które w tym roku objawiło szczególnie swoją niszczycielską twarz. Zło dżihadu, zło chorego islamizmu... To zło dotknęło setki porywanych dziewcząt w Nigerii, tysiące rodzin w Syrii i Iraku, zniszczone chrześcijańskie kościoły w Aleppo i Mosulu...

- Wiesz, Panie, jak mnie to boli, jak boli mnie moja, nasza bezsilność...

- Obudź, proszę, w ten Wielki Piątek sumienia wielkich tego świata. Niech powstrzymają rozlew krwi tysięcy naszych braci – chrześcijan na Bliskim Wschodzie i w Afryce północnej.

Niech nikt nie przyzwyczai się do ich męczeństwa.

Niech nikt nie cieszy się z tego, że na ziemi jest coraz mniej chrześcijan...

Bo są już wśród nas tacy. A potem będą wypisywać okrągłe frazesy o tolerancji. Będą wołać: Nous sommes Charlie! Jesteśmy Charlie! A dlaczego nie: Jesteśmy Asia Bibi, Pakistanka, skazana na śmierć rzekomo za bluźnierstwo przeciw islamowi? Czemu nie: jesteśmy mieszkańcami chrześcijańskich dzielnic Damaszku, w których do dziś zginęły setki, tysiące ludzi?

„Kłaniamy Ci się, Panie Jezu Chryste, i błogosławimy Ciebie, żeś przez Krzyż i Mękę swoją świat odkupić raczył...”.