Wspomagają tych, którzy odeszli

– Czyściec to duchowa poczekalnia, z której dusze chcą szybko wyjść, a my tu, na ziemi, możemy im w tym pomóc – tak swoim małym wychowankom tłumaczą siostry z Zakroczymia mające wyjątkowy charyzmat.

Nie tylko zaduma i wspomnienie, ale przede wszystkim modlitwa powinny towarzyszyć nawiedzaniu grobów bliskich.
ks. Włodzimierz Piętka /Foto Gość

Zdarzają się przypadki, gdy rodzic przychodzący, aby zapisać swoje dziecko do przedszkola prowadzonego przez siostry w Zakroczymiu dopiero na tabliczce przy drzwiach odkrywa, że dzieło to prowadzi Zgromadzenie Sióstr Wspomożycielek Dusz Czyśćcowych. – Niektórzy pytają wtedy: „Co siostry robią? Rozmawiają z duchami…? – śmieje się s. Urszula Cieślik, dyrektor placówki, noszącej imię Wandy Olędzkiej. Takie spotkania są dobrym pretekstem do rozmowy na temat niezwykłego charyzmatu tego zgromadzenia – jednej z wielu bezhabitowych wspólnot zakonnych założonych przez bł. o. Honorata Koźmińskiego.

W świecie, który jest dziś tak bardzo skupiony na „tu i teraz”, na ziemskich celach i ambicjach, albo ośmiesza lub odrzuca rzeczywistość po śmierci, ów charyzmat wspomożycielek przypomina, że życie sięga dalej. A to, co jest najbardziej potrzebne naszym ukochanym zmarłym, to nie tyle znicze i chryzantemy – skądinąd ważny wyraz naszej pamięci, ale raczej „duchowe bukiety”. Jak wyjaśnia s. Gertruda Senicka, przełożona domu w Zakroczymiu, charyzmatem wspomożycielek jest przede wszystkim stałe wspomaganie modlitwą cierpiących w czyśćcu. Takiej modlitwie m.in. szczególnie poświęcają każdy poniedziałek. Ale tak naprawdę całe życie każdej siostry tego zgromadzenia – jej śluby zakonne, praca, wszelkie dzieła i wyrzeczenia to ofiara w intencji zmarłych. – Nasz charyzmat jest tak szeroki, że nie zawęża naszego apostolatu. Można go bowiem realizować wszędzie, gdzie się jest i w różnych formach. Dlatego podejmujemy różne dzieła miłosierdzia, rozpoznając znaki czasu i potrzeby danej społeczności. Tu, w Zakroczymiu, takim dziełem, które powstało przed laty w odpowiedzi na potrzeby środowiska, jest przedszkole – wyjaśnia przełożona domu, w którym mieszka i pracuje obecnie pięć sióstr.