Najbardziej wymownym, centralnym znakiem tej liturgii była księga Ewangelii uroczyście wniesiona w procesji, a następnie umieszczona na podwyższeniu w prezbiterium, którą na koniec modlitwy biskup udzielił błogosławieństwa.

– Boże słowo pragnie nas pocieszyć i umocnić. Pośród naszych niespokojnych dni, w sercu epidemii lęku, nieufności, szaleństwa wirusa nienawiści, tak łatwo przenoszonego drogą medialną, słowami właśnie, potrzeba nam tak bardzo tej Bożej „szczepionki nadziei” – mówił biskup w homilii, dodając, że takiej szczepionki nikt nam nie wydziela, nie trzeba jej znikąd zamawiać ani przepychać się po nią w kolejce, aby „mieć dostęp do ratującej życie wieczne pomocy”. – To Słowo, jak samo mówi o sobie, jest przecież tak blisko nas, na naszych ustach i w sercu naszym – dodał.