Niewielkie Ratowo ma swoją perłę. Na tle bujnej przyrody, jakby wyjętej z płócien pejzażysty Johna Constable’a, odcinają się jasne mury kościoła św. Antoniego z unikatowym wystrojem w stylu „płonące rokoko” i pobernardyński kompleks klasztorny. Jeszcze kilka lat temu straszyły z zewnątrz liszajami oderwanego tynku. Dziś dzięki niemałym pieniądzom z unijnych projektów obiekt przechodzi powolną, ale gruntowną rewitalizację. To, co pozostaje niezmienne, to antoniański duch panujący w tych murach dzięki słynącemu łaskami obrazowi świętego z Padwy, który od czterech wieków przyciąga do Ratowa tłumy wiernych. Tu nawet w pełen gwaru odpust można znaleźć spokój.