Agnieszka Otłowska: Wasze modlitwy zostały wysłuchane, macie upragnione dziecko. Jak o nie prosiliście?

Elżbieta i Krzysztof: Ta modlitwa przypominała sinusoidę. Z jednej strony była pełna euforii i ufności, a z drugiej – pełna załamania. Nasza prośba o upragnione dziecko miała różne barwy. Po kolejnych niepowodzeniach zdarzały się momenty zwątpienia. Często upadaliśmy, stawiając sobie kolejne pytania, czy Bóg nas słucha. Jednak podnosiliśmy się ze „zgliszczy” i dalej walczyliśmy.