Kościół jak kawałek życia

Robert Bartosewicz

publikacja 11.05.2015 23:34

W rocznicę poświęcenia parafialnej świątyni w Wieczfni Kościelnej, odsłonięto tablicę poświęconą ks. proboszczowi Remigiuszowi Jankowskiemu i ówczesnym parafianom.

Kościół parafialny w czasie odpustu wypełnili wierni Kościół parafialny w czasie odpustu wypełnili wierni
Robert Bartosewicz

Uroczystości jubileuszowe rozpoczęła Mszą św., której przewodniczył ks. infułat Aleksander Pasternakiewicz. Tego dnia świętowano także parafialny odpust – patronem parafii jest św. Stanisław, biskup i męczennik.

Msza była dziękczynieniem za 110 lat istnienia kościoła. Bogu dziękowano również za budowniczego tej świątyni – proboszcza w latach 1893-1906 ks. Remigiusza Jankowskiego i wspomagających go parafian. Podczas liturgii została odsłonięta tablica im poświęcona Poświęcono również wykonany niedawno chodnik procesyjny otaczający kościół.

Między innymi o ludziach budujących świątynię mówił w homilii ks. Pasternakiewicz. – Oni dobrowolnie przychodzili do pracy. I powstała świątynia. To jest świadectwo wiary waszych dziadków i pradziadków, których w tej chwili już nie ma. Oni kochali Pana Boga. Tego ich nauczył ksiądz Jankowski. I oni zrobili to dla Pana Boga, z miłości – mówił ks. Pasternakiewicz. Zwrócił uwagę, że ten wysiłek księdza Remigiusza i jego parafian sprawił, że ludzie wierzący z tego terenu, mieli i mają gdzie się modlić i wspólnie oddawać Bogu cześć. – Tu mogą się modlić małżonkowie za siebie nawzajem, za swoje dzieci i za swoich sąsiadów. Mogą się nawzajem wspierać. Kiedy poświęcam czas na modlitwę, to poświęcam kawałek swojego życia. Jak tak wiele spraw, które można omawiać z Panem Bogiem – kontynuował ks. Pasternakiewicz. W kazaniu zaznaczył również, że obecna świątynia i to, co się w niej dzieje, są świadectwem – materialnym świadectwem wiary.

Parafia w Wieczfni powstała w połowie XIV wieku, chociaż pierwsza wzmianka o kościele w tej miejscowości pochodzi z 1448 r. Obydwa pierwsze kościoły były wystawione staraniem kolatorów i dziedziców wieczfińskich. Obydwa uległy zniszczeniu. O drugim z nich wiemy, że został spalony przez Szwedów. Trzeci kościół wybudowano wspólnymi siłami parafian i ówczesnych proboszczów Wojciecha Miecznikowskiego i Mikołaja Sakiewicza. Ten ostatni dokończył budowę w 1754 r. Czwarta świątynia mająca formę jednonawowego budynku powstała w połowie XIX wieku. Wybudował ją ks. Tomasz Krempski, a konsekrował w 1866 r. biskup Wincenty Popiel. Jednak stan tego kościoła pozostawiał wiele do życzenia, dlatego też ks. proboszcz Remigiusz Jankowski w 1898 r. rozpoczął budowę nowej, trójnawowej świątyni. Ukończona budowla miała styl późnoromański i została konsekrowana 3 maja 1905 r. przez biskupa Apolinarego Wnukowskiego.

Kilka lat wcześniej – w 1902 r. ks. Jankowski wybudował obszerną plebanię. Zniszczenia spowodowane ostatnią wojną usuwał ks. Franciszek Gajewski, sprawiając 16-głosowe organy i malując wnętrze świątyni. Dodajmy, że na szczególną uwagę zasługuje rzeźba znajdująca się w ołtarzu głównym. Przedstawia ona Ostatnią Wieczerzę.

Obecnie proboszczem parafii św. Stanisława, biskupa i męczennika, jest ks. Sławomir Krasiński.