Mszy św. koncelebrowanej przewodniczył w płockiej katedrze bp Piotr Libera
Agnieszka Małecka /Foto Gość Zmarły w wieku 59 lat Andrzej Drętkiewicz żegnany był przed parlamentarzystów ziemi płockiej, wojewodę mazowieckiego Jacka Kozłowskiego, prezydenta Płocka Andrzeja Nowakowskiego, przedstawicieli służb mundurowych, oświatowych, płocką „Solidarność” i wielu mieszkańców miasta. Wojewoda mazowiecki przekazał rodzinie zmarłego najwyższe państwowe odznaczenie - Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski, jakie przyznał Andrzejowi Drętkiewiczowi prezydent RP Bronisław Komorowski.

- „Samarytańską” lekcję otrzymujemy dzisiaj, w dniu pożegnania pana Andrzeja Drętkiewicza, pierwszego niekomunistycznego prezydenta Płocka po wojnie oraz ostatniego wojewody województwa płockiego, my, kapłani - odpowiedzialni za ducha tego miasta oraz wszyscy, na których barkach spoczywa ciężar służby społecznej - mówił podczas homilii pogrzebowej bp Piotr Libera. Ordynariusz płocki wspominał sylwetkę zmarłego i jego wielkie zasługi dla miasta i jego mieszkańców.

- Andrzej Drętkiewicz nie pochodził stąd i do 1990 roku ten młody Wielkopolanin, od niedawna osiadły w Płocku, niewielu był znany. I oto w wieku zaledwie 35 lat zostaje powołany przez wybraną w pierwszych demokratycznych wyborach samorządowych Radę Miasta na prezydenta Grodu Krzywoustego. Ówcześni księża z kościoła św. Jana Chrzciciela wspominają, że często, prawie niezauważony, brał udział w porannej Mszy św. w tej świątyni i zaraz po błogosławieństwie wyruszał do ratusza, do pracy. Tak samo niemal w ukryciu uczestniczył w uroczystych celebrach tutaj, w katedrze, a zwłaszcza w Sanktuarium Miłosierdzia. „Cichy Samarytanin wiary”, chciałoby się powiedzieć... Okazało się to szczególnie podczas pielgrzymki św. Jana Pawła II do Płocka w 1991 roku, gdy bez rozgłosu, acz z wielkim oddaniem i konsekwencją, znosząc niemało upokorzeń z różnych stron, przygotowywał miasto na godne przyjęcie Wielkiego Gościa... Tak, cichy samarytanin wiary... - mówił bp Piotr.

  Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski przyznany pośmiertnie Andrzejowi Drętkiewiczowi
Agnieszka Małecka /Foto Gość - Wiele osób zawdzięcza mu jako dobremu inwestorowi pracę, wiele małżeństw - mieszkanie komunalne, miasto - dobrej jakości wodę z nowoczesnej stacji uzdatniania, liczne dzieci z uboższych rodzin - wypoczynek na koloniach, młode talenty - wsparcie z „Fundacji Płockiej”. Jego pensja wynosiła wtedy tyle, co pensja dyrektora zakładu komunalnego, a radni za dietę mogli co najwyżej raz na jakiś czas pójść na średniej klasy obiad do restauracji. „Na więcej nie wystarczyło” opowiadał po latach. Nawet polityczni oponenci mówią, że „był fantastycznym, uczciwym, skromnym i mądrym, pełnym niezłomnych zasad człowiekiem” - mówił dalej płocki ordynariusz.

  W uroczystości pogrzebowej wzięły udział reprezentacje wielu środowisk, a także poczty sztandarowe
Agnieszka Małecka /Foto Gość Bp Piotr przypomniał zatroskanie Andrzeja Drętkiewicza o dziedzictwo pierwszej „Solidarności”, tak niestety łatwo trwonione. Wskazał na jego działalność na polu przywracania pamięci historycznej.

- Troszczył się szczególnie o upamiętnienie płockich miejsc pamięci: stracenia Zygmunta Padlewskiego, miejsc walk z bolszewikami w 1920 roku, prześladowań i bohaterstwa ludzi „Solidarności”. Wciągał do współpracy „Solidarność”, harcerzy... Systematycznie uczestniczył w Mszach za ojczyznę na Stanisławówce. Pełen podziwu dla postaci ks. Jerzego Popiełuszki, wspierał budowę tamtejszego pomnika - figury błogosławionego - mówił bp Piotr.

Ordynariusz płocki przytoczył też wspomnienia jednego z płockich teologów, które zostało zamieszczone w piśmie okolicznościowym „Solidarności” z okazji 10-lecia pielgrzymki św. Jana Pawła II do Płocka. We wspomnieniach tych duchowny teolog postawił m.in. takie pytania: „Co uczyniliśmy z tym programem? Ile było troski o pomnażanie dostatku wszystkich, wrażliwości na prawdę i na biedę, uczciwości sumień i czynów? Ile było w naszym Kościele, w naszych organizacjach samorządowych, na naszych uczelniach i w domach refleksji nad pielgrzymką Jana Pawła II do stolicy Mazowsza…”. Całkiem niedawno Andrzej Drętkiewicz miał powiedzieć do tamtego teologa: „Proszę Księdza, wciąż wracam do tamtych pytań...”.

- Dzisiaj jego słowa brzmią jak testament... Jego testament dla nas... – akcentował bp Piotr podczas Mszy św. pogrzebowej.

Andrzej Drętkiewicz zmarł w ubiegły wtorek, 30 września, przed północą, po krótkiej, ale ciężkiej chorobie. Pozostawił żonę Małgorzatę i dwóch synów. Został pochowany na płockim cmentarzu przy Grabówce.