Jako reprezentanci całego Kościoła płockiego wyruszyliśmy do ziemskiej ojczyzny Jezusa, by dziękować za łaskę wiary minionych pokoleń żyjących na mazowieckiej ziemi, by prosić o dalsze trwanie w wierze ojców, ale też przepraszać za nasze niewierności. Kapłani, klerycy, osoby życia konsekrowanego, małżonkowie i przedstawiciele ludzi młodych naszej diecezji z wielkim wzruszeniem i wdzięcznością wobec Pana dziejów, dotykali miejsc, w których żył i po których chodził Jezus Chrystus – napisał do wiernych diecezji bp Libera po zakończeniu pielgrzymki. Jego słowo było odczytywane w kościołach diecezji w ostatnią niedzielę października.

Zamieszkali w Betlejem

– Pojechałam w gości do Pana Jezusa i odwiedziłam Jego rodzinne strony – tak sobie tłumaczy pielgrzymkę życia s. Ewa Martenka, służka z Płocka. – Dosłownie, co krok czekało na nas błogosławieństwo. Już same święte miejsca wołały o większą wiarę w nas. Każdy na tym szlaku odnowił swe życiowe postanowienia i śluby: księża w Wieczerniku, wraz z nimi siostry zakonne i wdowy konsekrowane, a małżeństwa w Kanie Galilejskiej – opowiada Maria Owsik z Płocka. Pielgrzymi zamieszkali w Betlejem, nieopodal bazyliki Narodzenia. Stamtąd każdego dnia wyruszali do świętych miejsc. Nigdzie nie zapomnieli o intencjach. – Przynosimy przed żłóbek i do Groty Zwiastowania, kładziemy na skale konania w Ogrójcu i pod krzyżem na Golgocie wszystkie intencje, nie tylko osobiste, ale całego Kościoła płockiego. Modlimy się o umocnienie wiary w sercach wszystkich jego członków – powiedział w Betlejem bp Piotr Libera, rozpoczynając diecezjalną pielgrzymkę. A w słowie pasterskim na zakończenie pielgrzymki dodał: „Byliście bowiem każdego dnia obecni w naszych modlitwach i prośbach zanoszonych do Boga Ojca, przez Jezusa Chrystusa w Duchu Świętym. Nasza radość płynąca z tego pielgrzymowania i łaska, której doświadczyliśmy, niech staną się zatem i waszym udziałem”.

Z uchem przyłożonym

W Betlejem, Nazarecie i jerozolimskim Wieczerniku homilie wygłosił bp Libera. Cała pielgrzymka była starannie przygotowana, aby bardziej od mapy, pątnikom służyło Pismo Święte, codzienna Eucharystia, liturgia godzin i Różaniec. – Dziękujemy Ci za wiarę, która zawsze jest przyjęciem Twojego Boskiego samodarowania się. Bezbronne Dziecię z Betlejem, ucz nas, jak być narzędziami pokoju w naszych rodzinach, szkołach, miejscach pracy. Wspomagaj nas, abyśmy byli narzędziami jedności z naszej diecezji, w naszym prezbiterium – modlił się biskup płocki w Betlejem. – Grota nazaretańska, kościół św. Józefa, niedawno odkryte tu, blisko, resztki domu, który z pewnością mijał w drodze do synagogi młody Jezus... – wszystko to każe nam odkryć na nowo głęboki sens i wartość: domowego zacisza, małżeńskiej miłości, rodziny, wychowania dzieci, szarej, zwykłej, ale uczciwej pracy. Przypomina nam także o tym, że rodzina jest powołana, aby być »Kościołem domowym«, miejscem wiary, modlitwy i pełnej miłości troski o prawdziwe i trwałe dobro każdego, kto do niej należy – mówił biskup płocki w Nazarecie. – Jezus „umiłowawszy swoich... do końca ich umiłował” – mówił św. Jan, rozpoczynając opowiadanie Ostatniej Wieczerzy... „Tej nocy, w której był wydany”... – dodawał św. Paweł, opisując ustanowienie Eucharystii. To mocne przeciwstawienie – przeciwstawienie miłości „do końca” naszego Pana i zdrady, zaparcia się ze strony Apostoła. Jesteśmy świadomi, że ta sytuacja wciąż się powtarza. Świat, media mocno nam to przypominają. Tym bardziej chcemy wynagradzać zdradzanemu Panu. Tym bardziej prosimy – umiłowani pielgrzymi świeccy – abyście nas wspomagali w naszej posłudze – prosił bp Libera we franciszkańskiej kaplicy „Ad Coenaculum”, tuż przy Wieczerniku.•