W czasie Mszy św. w kaplicy Dobrego Pasterza bp Piotr Libera mówił o potrzebie modlitwy i służby, które światu wydają się mało użyteczne. – Niejeden człowiek, który je podejmował, ma odczucie podobne do skarżących się z proroctwa Malachiasza: ”Daremny to trud...”. Mimo, że starałem się służyć jak umiem, czynić dobro i modlić się, świat pozostaje takim, jakim był, a często staje się nawet gorszy. Tylko pomyślcie: czy mówiąc w ten sposób, mielibyśmy prawo spojrzeć w oczy bp. Czesławowi Kaczmarkowi, alumnowi tego seminarium? Przecież w perspektywie ”świata” jego życie było przegrane, a modlitwy nieskuteczne – mówił w homilii biskup płocki.

Zwrócił uwagę, że postać bp. Kaczmarka wzywa do jedności i wzajemnego zrozumienia wewnątrz wspólnoty kościelnej, diecezjalnej i seminaryjnej.

Mówiąc o specyfice seminarium duchownego zwrócił uwagę, że jest wspólnotą ciszy, medytacji i adoracji. – Trudno jest pokazać współczesnemu światu ciszę, adorację, skupienie, szept w konfesjonale, rozmowę z kierownikiem duchowym. Świat rejestruje przede wszystkim nasze grzechy – te istotnie wołające o pomstę do nieba i te najmniejsze. Ale, mimo wszystko, to znaczy, że świat się z nami liczy... Jakby przez tę zmasowaną krytykę mówił: potrzebujemy waszej moralnej siły, chcemy waszego dobrego przykładu. Przede wszystkim jednak to jest przestroga. Przestroga, która brzmi: nie idź w te szeregi, jeśli pociąga cię coś, co jest zupełną ciemnością albo strasznym cieniem! Nie idź, jeśli, jak mówił papież Franciszek w Asyżu, pociąga cię duch tego świata, światowość (mondanità), która jest trądem, rakiem społeczeństwa i nieprzyjacielem Jezusa. Nie idź, jeśli ta światowość wiedzie cię do próżności, do arogancji i do pychy, do niezdrowej rywalizacji czy ambicji. Nie idź, bo sutanna tego nie przykryje!! Więcej, sutanna, koloratka sprawią, że będzie to jeszcze bardziej widoczne! (…).. Ale jeśli wiesz, że zostałeś porwany przez Chrystusa... Jeśli doświadczyłeś, jak dobrą nowiną może być Ewangelia... Jeśli czujesz, coraz bardziej czujesz, że to, czego tu doświadczasz – na modlitwie, w posłudze chorym, na medytacji, podczas wykładów  to prawda.... Jeśli pociąga cię ktoś taki jak bp Kaczmarek i chciałbyś iść w jego ślady... Jeśli tak jest, to wstępuj w te progi. Jeśli tak jest, to zostań! Bo będziesz, jesteś znakiem czegoś bardzo ważnego. Tego, że nie użyteczność i nie skuteczność, i nie wizerunek jest istotą życia – akcentował w homilii biskup płocki.

W hallu seminaryjnym uczestnicy uroczystości wzięli udział w odsłonięciu pamiątkowej tablicy dedykowanej bp. Kaczmarkowi w 50. rocznicę jego śmierci. O niezłomnym kapłanie, biskupie i męczenniku mówił w czasie wykładu inauguracyjnego ks. prof. Michał Marian Grzybowski. Zwrócił uwagę na szlak jego życia, który wyznaczyły: Gozdowo i Ligowo, płockie seminarium oraz praca i studia we Francji, twórcza praca z Akcją Katolicką diecezji płockiej, a później biskupstwo kieleckie i tragiczny czas wojny i komunistycznego prześladowania. – Dobrze, że go wspominamy jako ziomka, kapłana, biskupa i męczennika wiernego Bogu i ojczyźnie – mówił ks. Grzybowski.

O seminarium i jego pracy w nowym roku akademickim mówił na początku uroczystej akademii w Sali Biskupów ks. Marek Jarosz, rektor WSD. – W seminarium pragniemy tak kształtować młode pokolenie księży, by nie fakultatywnie, ale obligatoryjnie realizowali powinność budowania wspólnoty. Nasi absolwenci muszą czuć przymus dawania siebie innym i to bez reszty. Rektorzy uczelni mają podpisane umowy z wieloma ośrodkami i uniwersytetami. My mamy jedną umowę, nie o dzieło, nie umowę zlecenie, ale stałą i nieodwołalną umowę z Synem cieśli z Nazaretu – mówił ks. Jarosz. W czasie uroczystej immatrykulacji rektor WSD wraz z dziekanem Wydziału Teologicznego UKSW wręczyli indeksy 11 alumnom I roku.

– Przed wami rok wyzwań i formacji. Teraz, gdy różne wydarzenia mocno targają łodzią Kościoła, mocno trzymajcie się Jezusa i Jego słów – życzył klerykom bp Libera.