Wystawę otwarto pod koniec stycznia
Agnieszka Małecka/GN Na otwartej niedawno wystawie, która znajduje się na 2. piętrze Opactwa Pobenedyktyńskiego, dominują portrety więzionych i zamordowanych. Wymownym jej elementem są także czarne plansze, które mieszczą długą listę nazwisk kapłanów. Przy każdym znajduje się nazwa diecezji, w której pracował oraz jego losy wojenne (zesłanie, więzienie, a najczęściej śmierć).

Warto odszukać na tej memoratywnej ekspozycji nazwiska trzech duchownych z diecezji płockiej. To ks. Mikołaj Cichowicz (1895-1940), duszpasterz m.in. w parafiach w Szreńsku, Raciążu, powołany w czasie wojny na kapelana wojskowego, uwięziony w Kozielsku i zamordowany w Katyniu.

Drugi z kapłanów to ks. Kazimierz Suchcicki (1882-1940), który pracował m.in. w Mławie, Lekowie, Nasielsku, a później jako kapelan wojskowy, którego marszałek Józef Piłsudski chciał mianować naczelnym kapelanem wojsk. Aresztowany przez NKWD, został osadzony w obozie w Starobielsku i zamordowany w Katyniu. Trzecim duchownym z diecezji płockiej jest ks. Franciszek Zakrzewski (1902-1940), prefekt szkoły powszechnej w Mławie, więziony w Ostaszkowie, a rozstrzelany w Twerze.

  Fotografie pamiątek z obozów jenieckich
Agnieszka Małecka/GN

Ważnym wątkiem wystawy są także rzeczy wykonane przez polskich jeńców obozów sowieckich – w muzeum można zobaczyć fotografie tych niezwykłych pamiątek. Jest tu np. reprodukowana karta na miesiąc styczeń z kalendarza ściennego, wykonanego w obozie w Griazowcu. Można zobaczyć także, jak wygląda różaniec wykonany z chleba przez gen. dywizji Stefana Suszyńskiego, czy misterna kapliczka w stylu bizantyjskim, wyrzeźbiona w drzewie z płotu, w obozie jenieckim w Griazowcu.

„Łagry w sutannach” to wystawa nie tylko o duszpasterzach, którzy służyli deportowanym i ginęli w obozach sowieckich; to także wystawa o wierze tamtych ludzi. Jej świadectwem są pojedyncze karty ze Statutu i tymczasowego regulaminu „Rycerstwa Najświętszej Marji Panny Zwycięskiej”, które założono w obozach internowania na Litwie, a jego działalność była kontynuowana w obozach na terenie ZSRR.